حسين‏ «ع‏» از من است و من از حسينم.حديثي که رسول خدا «ص‏» فرموده است و در کتب حديثي شيعه و اهل سنت آمده است، متن کامل آن چنين است: «حسين مني و انا من‏حسين احب الله من احب حسينا و ابغض الله من ابغض حسينا، حسين سبط من الاسباط، لعن‏الله قاتله‏» [1] اينگونه تعبير (من از اويم و او از من است) نشانه وحدت کامل فکري، روحي، مرامي، جسمي و خط مشي است و رسول خدا «ص‏» نيم قرن پيش از حادثه کربلا، خواسته قيام و نهضت‏ حسيني را تداوم راه خويش بداند و دشمنان سيد الشهدا را که دست ‏خود را به خون او آلودند، دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد، چرا که خشم و رضا و جنگ و صلح و ياري يا جفا بر حسين‏ «ع‏»، همسان با خشم و رضا و جنگ و صلح و ياري ‏و جفا بر پيامبر خداست، چرا که اين دو، يک جان در دو بدن و يک فکر و مرام، در دو زمانند. [2] اين گونه بيان همبستگي کامل، ترسيم کننده خط صحيح حرکت اجتماعي و ديني‏ و مبارزاتي و سياسي در طول تاريخ است. چنين نيست که از هم بودن اين دو حجت الهي، تنها پيوند جسمي و از نسل پيامبر بود حسين‏ «ع‏» را بگويد، بلکه عمده‏ترين مفهوم، هم‏خطي آن دوست. مفهوم بلند ديگري که در اين حديث نهفته، آن است که وجود پيامبر «ع‏» و آيين و مکتب او در وجود ابا عبدالله‏ «ع‏» تداوم يافته است، آن هم نه تنها تداوم جسمي، بلکه ‏نگهبان دين پيامبر «ص‏»، امام حسين است و قيام و شهادت او سبب بقاي دين رسول ‏خداست.سخن، تنها بار عاطفي ندارد، بلکه بيانگر يک حقيقت اجتماعي و تاريخي است. اگر که دين مصطفي هنوز در جهان به پاست از آن سر بريده تو هست و از نواي تو احياگر دين پيامبر، نهضت‏حسيني بود.خود ابا عبدالله‏ «ع‏» در خطبه‏اي که فلسفه و قيام‏خويش را بيان کرد، اشاره فرمود که هدف، حرکت در مسير سيره پيامبر و علي‏ «ع‏» و امر به‏ معروف و نهي از منکر است و اينگونه است که انحرافها زدوده شده و دين استوار و پا بر جامي‏ماند.اينکه گفته‏اند: «ان الاسلام محمدي الحدوث، حسيني البقاء» اشاره به همين‏احياگري دين پيامبر در سايه قيام عاشوراست، يعني پيدايش اسلام، محمدي است و بقاي‏آن، حسيني! گر جز به کشتنم نشود دين حق بلند اي تيغها، بياييد بر فرق من فرود اين نکته در شعري که از زبان حسين بن علي‏ «ع‏» سروده شده است (و حديث و شعرامام نيست) اينگونه مطرح شده است: ان کان دين محمد لم يستقم الا بقتلي يا سيوف خذيني [3] . اگر دين محمد «ص‏» جز با کشته شدن من استوار نمي‏شود، پس اي شمشيرها مرا دريابيد!به تعبير امام خميني‏ «ره‏»: «با زنده نگه داشتن او اسلام زنده مي‏شود. «انا من‏حسين‏»، که روايت ‏شده است که پيغمبر فرموده است، اين معنايش، معنا اين است که‏ حسين مال من است، و من هم از او زنده مي‏شوم.» [4] .