از شهداي گرانقدر عاشورا و مؤذن سيد الشهدا «ع‏». [1] وي اهل کوفه و از ياران ‏امير المؤمنين‏ «ع‏» بود.وقتي خبر هجرت امام حسين‏ «ع‏» را از مدينه به مکه شنيد، خود را به ‏آن حضرت رساند و همراه امام از آنجا به کربلا آمد.همواره ملازم سيد الشهدا بود و در پنج وقت نماز، اذان مي‏گفت.در مسير راه، وقتي که امام حسين‏ «ع‏» به منزلگاه‏ «قصربني مقاتل‏» رسيد و در آنجا خيمه‏گاه عبيد الله بن حر جعفي را ديد، حجاج بن مسروق را در پي او فرستاد تا او را به پيوستن به امام فراخواند. [2] (گرچه توفيق حسيني شدن نيافت). هنگامي که کاروان حسين‏ «ع‏» با سپاه حر بر خورد کردند، او به امر امام، اذان ظهر گفت. در برخي کتب از او با عنوان‏ «مؤذن حسين‏» ياد کرده‏اند. [3] روز عاشورا به ميدان ‏رفت و جنگيد و غرق خون نزد امام برگشت.پس از گفتگويي با سيد الشهدا، بار ديگر به ميدان رفت و شهيد شد.

[1] بحار الانوار، ج 45، ص 25. [2] عنصر شجاعت، ج 1، ص 80. [3] انصار الحسين، ص 68.