محلي بود در مرکز تهران در عصر ناصر الدين شاه، که به صورت محل اجراي تعزيه‏بزرگ و مهم در روز عاشورا درآمده بود.ديلميان، اجراي نمايش داشتند.سپس در عصرناصر الدين شاه بيشتر معمول شد و پس از سفر وي به فرنگ و ديدن تآترهاي اروپا، پس از بازگشت در سال 1290 قمري تکيه دولت را بنا نهاد.از آن پس تکيه‏هاي ديگري هم بناشد. «تکيه دولت... محوطه وسيع دو طبقه‏اي بود که طبقه بالاي آن، غرفه غرفه ساخته ‏شده و هر يک از غرفه‏ها به شاه و بانوان حرم و درباريان اختصاص داشت.در صحن ‏تکيه، جايگاه بزرگي براي تعزيه‏خوانها بود و در وسط آن، تختي از گچ و آجر ساخته بودندکه تعزيه‏خوانها بر بالاي آن قرار گرفته نقش خود را ايفا مي‏کردند». [1] «ناصر الدين شاه به ‏تشکيل مجالس تعزيه بسيار تمايل نشان مي‏داد.به همين نظر دستور ساختن تکيه دولتي را در مجاورت اندرون شاهي داد.تکيه با وسعت نسبتا زياد چند طبقه، بصورت آمفي ‏تآتر باتخت بزرگي در وسط و روپوش آهني ساخته شد که در مواقع تعزيه، روي روپوش آهني‏ را چادر مي‏کشيدند.اين تکيه، پشت بانک ملي کنوني بازار، رو به روي سبزه ميدان... واقع‏بود.در سال 1327 شمسي خراب شد. [2] .