سفيدي، کتابچه و دفتر سفيد نانوشته، کتابچه‏اي که جهت ‏يادداشت، در بغل گذارند. [1] دفتري که چند مجلس تعزيه و بعضي اوقات نوحه يا ادعيه در آن نوشته شده و معمولا داراي جلد چرمي است و از ته به هم دوخته شده، با قطعي بغلي.امروز به اينگونه نوشته‏ها «جنگ‏» مي‏گويند. [2] نسخه و طومار، از اسامي ديگر اينگونه کتابچه‏هاي نوحه و تعزيه بوده‏است.اغلب با خط خاصي و به صورت چپ و راست نوشته مي‏شد و رونويسي از آن‏ دشوار بود.نوحه خوانها هم معمولا آنها را در انحصار خود داشتند و به ديگران نمي‏دادند.

[1] لغت نامه، دهخدا. [2] تعزيه در ايران، صادق همايوني، ص 285، دايرة المعارف تشيع، ج 3، ص 543.