از شهداي کربلاست.نامش در زيارت رجبيه هم آمده است.وي يکي از دو مردي بودکه پيش از شهادت جوانان بني هاشم، از ياران حسين‏ «ع‏» باقي مانده بودند.انساني پايدار، بصير و با وفا و از مردم‏ «حضرموت‏» يمن بود.در کربلا خود را به کاروان حسين‏ «ع‏» ملحق ساخت.در همان دوران، فرزندش در شهر ري اسير بود.با آنکه امام، بيعت‏خود را از او برداشت، ولي حاضر نشد دست از امام بکشد.اغلب مورخان، شهادت او را در حمله ‏اول دانسته‏اند.قبر او در بقعه دسته جمعي شهداي کربلا در پايين پاي سيد الشهداست. [1] بشر بن عمر هم نقل شده است.