۞ امام علی (ع) می فرماید:
امام صادق عليه السلام فرمود: مسلمان برادر مسلمان اسـت بـه او ظلم نمى كند و وی را خوار نمى سازد و غیبت وی را نمى كند و وی را فریب نمى دهد و محروم نمى كند. ‌وسائل الشيعه 8: 597 ‌

موقعیت شما : صفحه اصلی » تفسیر آیات 51 تا 60
  • شناسه : 3826
  • 24 ژانویه 2023 - 15:18
  • 103 بازدید
  • ارسال توسط :
  • نویسنده : تفسیر رضوان
  • منبع : حوزه علمیه اصفهان
آیه ۶۰ | نعمت آب‏هاى معجزه ‏آسا‏ | جلسه ۰۱
آیه 60 | نعمت آب‏هاى معجزه ‏آسا‏ | جلسه 01

آیه ۶۰ | نعمت آب‏هاى معجزه ‏آسا‏ | جلسه ۰۱

تفسیر سوره مبارکه بقره آیه  ۵۹  و ۶۰ حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی   جلسه تفسیر آیه پنجاه و نهم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏  وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (۵۷)  وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا […]

تفسیر سوره مبارکه بقره آیه  ۵۹  و ۶۰

حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی

  جلسه تفسیر آیه پنجاه و نهم

http://bayanbox.ir/view/7348000871258179768/hadith-line.png

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (۵۷وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْیَهَ فَکُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّهٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (۵۸) فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَیْرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذینَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (۵۹)  وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَهَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (۶۰)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

و [در صحراى سوزان سینا] ابر را بر سر شما سایبان قرار دادیم؛ و بر شما گزانگبین و بلدرچین نازل کردیم؛ [و گفتیم:] از خوراکى‏هاى پاک و پاکیزه‏اى که روزىِ شما قرار داده‏ایم بخورید. و آنان [در تجاوز و طغیانشان وناسپاسى وکفرانشان‏] بر ما ستم نکردند، بلکه همواره بر خود ستم مى‏ورزیدند. (۵۷) و [یاد کنید] هنگامى را که گفتیم: به این شهر [بیت المقدس‏] وارد شوید، و از نعمت هاى آن هر چه که خواستید، فراوان و گوارا بخورید و از دروازه [شهر یا درِ معبد] فروتنانه و سجده‏کنان درآیید و بگویید: [خدایا! خواسته ما] ریزش گناهان ماست، تا گناهانتان را بیامرزیم و به زودى [پاداش‏] نیکوکاران را بیفزایم. (۵۸) ولى ستمکاران، سخنى را که [بیرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى دیگر تبدیل کردند [به جاى درخواست ریزش گناهان، درخواست امور مادى کردند]. ما هم بر ستمکاران به سبب آنکه همواره نافرمانى مى‏کردند، عذابى از آسمان فرود آوردیم. (۵۹)  و [یاد کنید] آن گاه که موسى براى قومش درخواست آب کرد، پس گفتیم: عصایت را به این سنگ بزن. پس دوازده چشمه از آن جوشید به طورى که هر گروهى [از دوازده گروه بنى‏اسرائیل‏] چشمه ویژه خود را شناخت. [و گفتیم:] از روزىِ خدا بخورید و بیاشامید و تبهکارانه در زمین فتنه و آشوب بر پا نکنید. (۶۰)

http://bayanbox.ir/view/5122040553263843431/poster4.jpg

تفسیر سوره مبارکه بقره – آیه  ۵۹  و ۶۰

حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی

http://bayanbox.ir/view/7348000871258179768/hadith-line.png

«أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ اللَّعینِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَ اللَّعنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی أعْدائِهِمْ مِنَ الآنِ إلِی قِیامِ یَومِ الدِّینِ».

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (۵۷وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْیَهَ فَکُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّهٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (۵۸) فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَیْرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذینَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (۵۹ وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَهَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (۶۰)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

و [در صحراى سوزان سینا] ابر را بر سر شما سایبان قرار دادیم؛ و بر شما گزانگبین و بلدرچین نازل کردیم؛ [و گفتیم:] از خوراکى‏هاى پاک و پاکیزه‏اى که روزىِ شما قرار داده‏ایم بخورید. و آنان [در تجاوز و طغیانشان وناسپاسى وکفرانشان‏] بر ما ستم نکردند، بلکه همواره بر خود ستم مى‏ورزیدند. (۵۷) و [یاد کنید] هنگامى را که گفتیم: به این شهر [بیت المقدس‏] وارد شوید، و از نعمت هاى آن هر چه که خواستید، فراوان و گوارا بخورید و از دروازه [شهر یا درِ معبد] فروتنانه و سجده‏کنان درآیید و بگویید: [خدایا! خواسته ما] ریزش گناهان ماست، تا گناهانتان را بیامرزیم و به زودى [پاداش‏] نیکوکاران را بیفزایم. (۵۸) ولى ستمکاران، سخنى را که [بیرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى دیگر تبدیل کردند [به جاى درخواست ریزش گناهان، درخواست امور مادى کردند]. ما هم بر ستمکاران به سبب آنکه همواره نافرمانى مى‏کردند، عذابى از آسمان فرود آوردیم. (۵۹)  و [یاد کنید] آن گاه که موسى براى قومش درخواست آب کرد، پس گفتیم: عصایت را به این سنگ بزن. پس دوازده چشمه از آن جوشید به طورى که هر گروهى [از دوازده گروه بنى‏اسرائیل‏] چشمه ویژه خود را شناخت. [و گفتیم:] از روزىِ خدا بخورید و بیاشامید و تبهکارانه در زمین فتنه و آشوب بر پا نکنید. (۶۰)

وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَهَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (۶۰)

خلاصه جلسات قبل

در جلسه قبل پیرامون ایه ۵۸ سوره بقره ،خداوند فرمود :« وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا» ۲ احتمالات مختلف که مراد اینکه از  باب در حال سجده وارد بشوند گفته شد و نهایت آنچه به نظر رسید این بود که بعد از اینکه به بیت المقدس و مسجد وارد شدند سجده کنند لذا باب را قرینه بر بیت المقدس بیان کردیم و در ادامه همان آیه فرمودند « وَقُولُوا حِطَّهٌ» و بگویید خدایا ما را بیامرز و طلب اموزش کنید بنابر این مامور شدند که از خداوند طلب مغفرت کنند .

تبدیل و تغییر امر خداوند

ولی «فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُوا  قَوْلًا غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ» سخن خداوند را تبدیل کردند لذا «فَبَدَّلَ» یعنی کلامی را که باید انها عمل میکردند را تغییر دادند و به سمت چیزی که کفر امیز بود رفتند لذا معنای آیه این است که تبدیل نمودند کسانی که ظلم کردند و ستم کردند ،قول را به کلامی که غیر از آن چیزی بود که به ان مامور شده بودند که انجام دهند .

استهزاء و به سخره گرفتن پیامبر

اینگونه تبدیل و تغییر دادند امر و سخن خداوند را که مامور شدند طلب آمرزش کنند از خداوند ولی آن را به سخره گرفتند ، استهزاء نمودند پیامبر خدا را و آنچه را که باید به جا می آوردند انجام ندانند و به جای آن استهزاء نبی خدا حضرت موسی را دنبال کردند و به قرینه «بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ» به سبب همین عمل آنها فسق کردند و انجام فسق یعنی از آنچه  که خداوند ماموریت برای آنها قرار داده بود خارج گشتند .

تفاوت فسق و عصیان

لذا کلمه فسق غیر از کلمه عصیان است و در مورد فسق شیطان، قران کریم می فرماید :« فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِٓ » ۳ یعنی به بیان آیه شیطان از دستور خداوند  تمرد نمود ولی کلمه عصیان شامل ترک اولی هم میشود مانند حضرت آدم علی نبینا و اله و علیه السلام که در قران کریم می فرماید :« ۚ وَعَصَىٰٓ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ»۴ لذا این آیه اشاره به ترک اولی حضرت ادم می باشد نه بحث تمرد ایشان لذا «بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ»دلالت بر این امر دارد که آنها کفر ورزیدند و فسق در آیه بر کفر آنها اطلاق می شود پس حق را پوشاندند و سرپیچی کردند کما اینکه در حق شیطان هم خداوند متعال همین اطلاق را فرموده است .

ایمان در مقابل فسق 

در آیه دیگر خداوند متعال می فرمایند :«أَفَمَنْ کَانَ مُؤْمِنًا کَمَنْ کَانَ فَاسِقًا ۚ لَا یَسْتَوُونَ»۵ در این آیه خداوند فسق را در برابر ایمان قرار داده و یا به بیان دیگر مومن را در برابر فاسق قرار داده لذا می فرماید آن کسی که مومن می باشد در برابر آن کسانی که فاسق هستند هیچ وقت مساوی نیستند لذا فاسق در مقابل مومن قرار گرفته است .

جایگاه فاسقین در جهنم

یا  در آیه بعد می فرماید :«وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ کُلَّمَآ أَرَادُوٓا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْهَآ أُعِیدُوا فِیهَا وَقِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ »۶ یعنی آنهایی که فسق ورزیدند جایگاهشان آتش جهنم می باشد و هر چه میخواهند از آتش خارج شوند و فرار کنند ،برمی گردند داخل اتش و به انها گویند بچشید عذاب آتش را ،شما که آن را تکذیب میکردید یا به بیان دیگر آیاتی که پیرامون عذاب و قیامت بود را تکذیب میکردید ،حال در ان زجر می کشید لذا هر چه به آنها میگفتند معاد ، جهنم و اتش وجود دارد لکن انها تکذیب میکردند .

معنای اصلی تکذیب

البته تکذیب به این معنا که میدانند وجود دارد اما آن را میگویند نیست لذا تکذیب نه اینکه بگویید آنها مقصر نبوند چون نمی دانستند ، بلکه می دانستند یعنی باور به وجود این موارد داشتند ،بنابراین باور داشتند که پیامبر ،پیامبر خداست و باور داشتند این آیات ،ایات الهی می باشد اما آن را تکذیب کردند یعنی چیزی را که برای آنها مسلم بود اتهام به کذب و دروغ زدند پس مکذب عذاب و معاد کافر می باشد .

مجازات ارتکاب ظلم بنی اسرائیل

در ادامه این مورد بحث خداوند فرموده :«فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَآءِ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُونَ» یعنی حال که بنی اسرائیل ظلم مرتکب شدند در برابر پیامبر و خدا و خودشان حتی ، که باید میگفتند «حطه» یعنی خدایا ما را بیامرز ولی کفر ورزیدند و تکذیب کردند و ما برای انها عذاب اسمانی اوردیم .

تفسیر عذاب بنی اسرائیل

که این عذاب را تعبیر و تفسیر به طاعون کرده اند که در قسمتی از روز آنها را احاطه می کرده و مرحوم طیب اصفهانی در اطیب البیان فرموده است :« صد و بیست هزار نفر از بنی اسرائیل هلاک شدند در برابر طاعون  و نابود شدند.»

 «وَإِذِ اسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصَاکَ الْحَجَرَ ۖ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَهَ عَیْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ ۖ کُلُوا وَاشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ»۷ این ایه عطف به ایه ۴۷ صوره بفره می باشد

درخواست آب و اجابت

به یاد آورید آن زمانی که موسی برای شما طلب آب نمود

فعل «اسْتَسْقَىٰ» در باب استفعال می باشد یعنی طلب آب کردن «طلب السقیا» و آب خواستن و در ادامه معنی آیه خداوند فرموده : ما به او گفتیم بزن :«اضْرِبْ بِعَصَاکَ الْحَجَرَ»

مراد از عصا و قول مرحوم طیب

که عصا در این آیه منظور همان عصای معروف حضرت موسی می باشد  و در اخبار و قول مرحوم طیب اصفهانی بیان شده که این عصا را حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام وقتی از بهشت بیرون شد با این عصا از بهشت بیرون آمد و بعد به حضرت شعیب رسید و حضرت شعیب آن را به داماد خود که حضرت موسی بود ،سپرد و نیز در ادامه دست به دست به پیامبر خاتم صلوات الله علیه و اوصیاء ایشان و اهل بیت علیهم السلام   در نهایت به حضرت حجت عجل الله رسیده که ایشان وارث همه ی انبیاء هستند لذا یکی از چیز هایی که ارث می برند عصای حضرت موسی می باشد.

معنای الحجر و قول مرحوم طیب

کلمه «الْحَجَرَ» الف و لامی که بر سر آن آمده ،الف و لام عهد و تعریف می باشد پس حجری بوده در دست حضرت موسی که هر جایی گیر می کردند آن را به عصای خود می زده از آن چشمه هایی سرازیر می شده لذا در قصه سرزمین تیه که گرفتار شدند و بعد غذای بهشتی برای آنها فرستاد و بعد هم فرمود از رزق خدا بخورید منظور آب بوده که آن آب به وسیله هم سنگ بوده و مرحوم طیب اصفهانی می فرماید این سنگ هم در دست صاحب الزمان عجل الله قرار خواهد گرفت و هر جایی نیاز باشد از آن چشمه ها جاری می شود و امت سیراب می شوند.

دوازده چشمه و محل شرب

در ادامه ایه می فرماید «فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَهَ عَیْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَشْرَبَهُمْ» لذا دوازده چشمه از ان پدیدار شد و هر گروه از مردم میدانستند که محل شرب و چشمه ای که باید از ان اب۶ بنوشند کدام چشمه می باشد.

معنا و ماده ی تعثوا

در ادامه می فرماید :«کُلُوا وَاشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ» خداوند می فرماید بخورید اما دنبال فساد دوباره نباشید و در کلمه «تَعْثَوْا» که حروف اصلی ان «عین ثاء و یاء» می باشد و در دنباله ایه کلمه «مُفْسِدِینَ» امده که معنا کننده «تَعْثَوْا» می باشد یعنی فساد نکنید البته فرق نمیکند ان را «عثا» بخوانیم یا مصدر ان را «عثی» بخوانیم و این دو کلمه ماده یک کلمه حساب می شوند یعنی مصدر آن هر دو مورد امده .

معنای فساد و مفسد

لذا «وَلَا تَعْثَوْا» که در اینجا فرموده یعنی و « و لا تفسدوا» و همین جمله یعنی افساد ، پس یک موقع شخصی فاسد است و گناه و معصیتی را انجام می دهد به آن فاسد می گویند ولی یک موقعی مفسد می باشد و این یعنی دیگران را به فساد میکشاند و نکته این است که در قوم حضرت موسی اشخاصی بودند که باعث فساد دیگران و مفسد می‌شدند پس معنای آیه این است که بخورید و دنبال فساد دیگران نباشید

فساد عالِم و عالَم

بنابراین وقتی میگویند « اذا فسد العالم ،فسد العالم» چون ما اگر فاسد شویم نه اینکه گناهی مرتکب شویم  و تمام ! بلکه دیگران را هم به گناه میکشانیم چون مردم عالم را الگوی خود قرار میدهند و فکر می کنند که ما اسوه هستیم لذا اگر ما دنبال فساد برویم آنها نیز فاسد می شوند .

فساد بزرگان بنی اسرائیل

لذا آن هفتاد نفری که میخواستند با حضرت حق دیدار کنند و رفتند که قصه آن را بیان نمودیم ،بزرگان و وکلای بنی اسرائیل بودند که حضرت موسی آنها را با خود برد و اگر این آیه خطاب به آنها باشد ،مسلم فساد می شود یعنی کاری نکنید که مردم را به فساد بکشانید.

ایمان سازی و مومن پروری

 و ما هم همینطور هستیم اگر کلمه ای بی جا حرف بزنیم از ما الگو برداری میکنند پس هر حرکتی باعث افساد می شود کما اینکه گاهی اوقات باعث ایمان و اطمینان مردم می شود اگر مومن باشیم به معنای حقیقی یعنی کسی که ایمان پروری می کند و مومن پرورش می دهد لذا «الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ» ۸ نه اینکه ایمان به غیب دارد بلکه یعنی دیگران را به امام زمان عجل الله و به معاد و به انچه که مصداق غیب است انها را میکشاند بنابر این مومن ایمان سازی میکند .

منظور از کلمه مومن

قرینه دیگر بر این مطلب در ای۶ه سوم سوره بقره توضیح دادیم که کلمه «مؤمن» نام خداست که در سوره حشر بیان شده «الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ»۹ لذا کلمه مومن نام خداست و تناسب این کلمه بر اینکه نام یا لقب خداوند بشود بر این است که ایمان ساز می باشد پس :« قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ» ۱۰ نه اینکه پیروز شد و رستگار بلکه «أَفْلَحَ» باب افلاح و افعال می باشد که معنای تعدیه در صیغه باب افعال معنای حقیقی آن می باشد یعنی به فلاح میرساند دیگران را و فلاح ساز است ولی در ایه مورد بحث عکس این قضیه است پس میفرماید نیازی به ایمان سازی شما نیست بلکه حداقل فساد و افساد نکنید و کاری نکنید امت بنی اسرائیل به فساد کشیده شوند .

معنای مصلح و مفسد

لذا درجات دارد ،شخصی فاسد می باشد و شخص دیگر فاسد نیست بلکه مومن واقعی هم نمی باشد ،شخص دیگر مفسد است و در برابر ان مصلح .است پس آن شخصی که افساد میکند دیگران را به فساد می کشد و ان کسی ه اصلاح میکند همان ومومن واقعی است گرچه در سوره مبارکه بقره منافقین را توصیف میکند که میگویند ما مصلح هستیم اما اینها دروغ می‌گویند.

زنگ هشدار برای روحانیت

لذا انچه که بیان شد برای ما زنگ هشدار می باشد که مواظب باشیم در خانواده های خود ، یکی از اشکالات ما روحانیت این است که باید کاری کنیم حداقل خانواده های ما به سمت و سوی اهل بیت علیهم السلام کشیده شوند بعد کم کم فامیل و محله .

نفس بهشتی و جهنمی

 بنابر این نفس هر کسی باید در حیطه خود موثر باشد ،شخصی مثل ایت الله بهجت هر کسی سمت او میرفت ،نفس او آنقدر روحانی بود کم کم انها را به سمت عرفان واقعی می کشاند بنابراین شخصی نفس او ، همه را به سمت صاحب الزمان عجل الله میکشاند یا شخص دیگر نفسش دیگران را به سمت نماز جماعت میکشاند لکن اشخاصی هم هستند که نقس انها بر عکس می باشد هر جا برود همه را خراب می کند لذا ما که سردمدار شیعه هستیم باید مواظب باشیم در زمین فساد ایجاد نکنیم  عملکرد و رفتار ما همه دائر مدار « کونوا لنا زینا» باشد .

 منابع 

 ۱_ سوره مبارکه بقره آیه ۵۹

۲_سوره مبارکه بقره آیه ۵۸

۳_سوره مبارکه کهف آیه ۵۰

۴_سوره مبارکه طه آیه ۱۲۱

۵_ سوره مبارکه سجده آیه ۱۸

۶_سوره مبارکه سجده آیه ۲۰

۷_ سوره مبارکه بقره آیه ۶۰

۸_سوره مبارکه بقره ایه ۳

۹_سوره مبارکه حشر ایه ۲۳

۱۰_ سوره مبارکه مومنون ایه ۱

Visits: 21

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*

New Page 1