« و هنگامی که افراد با ایمان را ملاقات می کنند و می گویند ما ایمان آورده ایم؟! ولی هنگامی که با شیطان های خود خلوت می کنند می گویند ما با شمائیم ما فقط آنها را مسخره می کنیم.»
وَ:
ترکیب: حرف عطف، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.
اذا:
ترکیب: ظرف زمان شرطیه، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق به لقوا
لَقُوا:
ترکیب: فعل ماضی مبنی بر ضم، واو: ضمیر متصل، مبنی محلا مرفوع، فاعل
الذّیِن:
ترکیب: اسم موصول، مبنی بر فتح، محلا منصوب، مفعول به
آمَنوا:
ترکیب: فعل امر، مبنی بر حذف نون، واو: ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع، فاعل
قالوا:
ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضمم، واو ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع فاعل
آمَنّا:
ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر سکون، نا: ضمیر متصل، مبنی محلا مرفوع، فاعل
وَ:
ترکیب: حرف عطف، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.
اذا:
ترکیب: ظرف زمان شرطیه، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق برای خلوا
خَلَوا:
ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضم واو: ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع، فاعل
الی:
ترکیب: حرف جر، مبنی بر سکون، محلی از اعراب ندارد.
شَیاطِین:
ترکیب: اسم مجرور به حرف جر الی، علامت جر کسره ظاهری
هِم:
ترکیب: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور مضاف الیه
قالوا:
ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضم، واو ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع فاعل
إنّا:
ترکیب: انّ: از حروف مشبهه بالفعل، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.
نا: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا منصوب، اسم انّ
مَع:
ترکیب: ظرف مکان، مبنی بر فتح، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق به افعال عموم مقدر، معکم با متعلقش، محلا مرفوع است تا محلا خبر برای انّ باشد.
کُم:
ترکیب: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور، محلا مضاف الیه
إنّما:
ترکیب: از ادات حصر، مبنی و محلی از اعراب ندارد.
نَحنُ:
ترکیب: ضمیر منفصل، مبنی بر ضم، محلا مرفوع، مبتدا
مُستَهزِءون:
ترکیب: خبر مبتدای نحن، مرفوع به واو
اعراب جملات آیه:
۱- لَقوا: جمله شرط اذا محلی از اعراب ندارد.
۲- آمَنُوا: صله برای الذین، محلی از اعراب ندارد.
۳- قالُوا: جمله شرط اذا، محلی از اعراب ندارد.
۴- آمَنّا: مقول القول و مفعول به، محلا منصوب
۵- مجموع جمله شرط و جواب اذا، عطف به جمله یقول: صله، در آیه ۸، محلی از اعراب ندارد.
۶- خَلَوا: جمله شرط اذا محلی از اعراب ندارد.
۷- الی شیاطینهم: مفعول به با واسطه برای متعلق خلوا، محلا منصوب
۸- قالُوا: جمله جواب شرط اذا، محلی از اعراب ندارد.
۹- انّا مَعَکُم: مقول قول و مفعول به، محلا منصوب
۱۰- معکم با متعلقش: جمله خبریه محلا خبر برای انّ، محلا رفوع
۱۱- مجموع جمله شرط وجواب اذا: عطف به جمله یقول، درآیه ۸، محلی از اعراب ندارد.
۱۲- انّما نَحنُ مُستَهزءون: جمله مستانفه، محلی از اعراب ندارد.