تجزیه آیه سی و دوُّم سوره بقره «قَالُوا سُبحَانَکَ لا عِلمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمتَنا اِنّکَ اَنتَ العلیمُ الحکیمُ(32)» قَالُوا تجزیه: فعل ماضی، صیغۀ جمع مذکّر غایب، ثلاثی مجرد، از مادّه قول، معتل، اجوف واوی، متعدّی، مبنی، متصرّف، معلوم سُبحانَ تجزیه: اسم ثلاثی مزید، مصدر فعل ثلاثی، از مادّه سبح، سالم، غیر منصرف به خاطر […]
تجزیه آیه سی و دوُّم سوره بقره
«قَالُوا سُبحَانَکَ لا عِلمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمتَنا اِنّکَ اَنتَ العلیمُ الحکیمُ(32)»
قَالُوا
تجزیه: فعل ماضی، صیغۀ جمع مذکّر غایب، ثلاثی مجرد، از مادّه قول، معتل، اجوف واوی، متعدّی، مبنی، متصرّف، معلوم
سُبحانَ
تجزیه: اسم ثلاثی مزید، مصدر فعل ثلاثی، از مادّه سبح، سالم، غیر منصرف به خاطر زیادت (الف و نون) در آخرش، متصرّف، جامد، معرب، معرفه به اضافه
تجزیه: ضمیر فصل برای تأکید اسناد، برای مفرد مذکر مخاطب، معرفه، مبنی، جامد، غیرمتصرّف
العلیمُ
تجزیه: ال: الف و لام تعریف، مبنی، غیرعامل، مختصّ به اسم
علیم: اسم ثلاثی مزید، از مادّه علم، سالم، منصرف، متصرّف، صفت مشبهه بر وزن فَعیل برای مبالغه، مشتق، مفرد، مذکّر، معرب، معرفه به الف و لام
الحکیمُ
تجزیه: ال: الف و لام تعریف، مبنی، غیرعامل، مختصّ به اسم
حکیم: اسم ثلاثی مزید، از مادّه حکم، سالم، منصرف، متصرّف، صفت مشبهه بر وزن فَعیل، به نظر محقّقین صیغۀ مبالغه است، مشتق، مفرد، مذکّر، معرب، معرفه به الف و لام
