۲۲۱٫ وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَهٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَى الْجَنَّهِ وَ الْمَغْفِرَهِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ و با زنان مشرکِ [بت […]
۲۲۱٫ وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَهٌ مُؤْمِنَهٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَهٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَى الْجَنَّهِ وَ الْمَغْفِرَهِ بِإِذْنِهِ وَ یُبَیِّنُ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
و با زنان مشرکِ [بت پرست]، ازدواج نکنید؛ تا ایمان آورند. و مسلماً کنیز با ایمان، از زن (آزاد بت پرستِ) مشرک بهتر است؛ و اگر چه شما را به شگفت آورد. و به مردان مشرک [بت پرست] زن مدهید، تا ایمان آورند؛ و مسلماً برده با ایمان، از مرد (آزاد بت پرستِ) مشرک، بهتر است؛ و اگر چه شما را به شگفت آورد. آنان به سوى آتش فرا مىخوانند؛ و خدا با رخصت خود، به سوى بهشت و آمرزش فرا مىخواند، و آیاتش را براى مردم روشن بیان مىکند، باشد که آنان متذکِّر شوند.
در نگاه قرآن، ایمان نهتنها شرط ورود به دین، بلکه شرط ورود به زندگی مشترک است. آیه ۲۲۱ سوره بقره با صراحت میگوید: ازدواج با مشرکان تا زمانی که ایمان نیاوردهاند ممنوع است. این یعنی ایمان، پایهایترین معیار در انتخاب همسر است، نه زیبایی، ثروت یا موقعیت اجتماعی.
قرآن هشدار میدهد که حتی اگر زن یا مرد مشرک شما را به شگفتی وادارند، باز هم از ازدواج با آنان پرهیز کنید. این شگفتی میتواند ناشی از زیبایی، ثروت یا جایگاه اجتماعی باشد، اما هیچکدام جای ایمان را نمیگیرد.
در این آیه، خداوند برده مؤمن را بر انسان آزاد مشرک ترجیح میدهد. این یعنی ارزش انسان به ایمان اوست، نه به آزادی، ثروت یا موقعیت اجتماعی. حتی یک کنیز مؤمن از یک زن آزاد مشرک برتر است.
مشرکان انسان را به سوی آتش دعوت میکنند؛ یعنی سبک زندگی، باورها و رفتارهایشان انسان را از مسیر سعادت دور میسازد. در مقابل، خداوند با دستورات خود انسان را به سوی بهشت و آمرزش فرا میخواند.
ازدواج فقط یک پیوند عاطفی نیست؛ بلکه دروازهایست به ساختن نسل، تربیت فرزندان، و شکلگیری جامعه. اگر این پیوند بر اساس ایمان نباشد، میتواند زمینهساز سقوط اخلاقی و اجتماعی شود.
آیه تأکید میکند که تا ایمان نیاوردهاند، ازدواج نکنید. یعنی نباید امید داشت که بعد از ازدواج، طرف مقابل مؤمن شود. ایمان باید پیششرط باشد، نه نتیجه احتمالی ازدواج.
ازدواج با فرد مؤمن، همبستگی فکری، اخلاقی و معنوی ایجاد میکند. این همبستگی، پایهای برای آرامش، رشد و تربیت نسل سالم است.
ازدواج با مشرک، راه نفوذ فرهنگ غیرالهی را به خانه باز میکند. این نفوذ میتواند در تربیت فرزندان، سبک زندگی، و حتی باورهای دینی تأثیر منفی بگذارد.
در بخش دوم آیه، خطاب به اولیای دختران است که آنان را به مردان مشرک ندهند. این نشان میدهد که پدر در ازدواج دختر نقش نظارتی و مسئولانه دارد، و باید مراقب ایمان داماد باشد.
در پایان آیه، خداوند میفرماید که این آیات را برای مردم روشن میکند تا شاید متذکر شوند. یعنی انسانها فطرتاً حق را میشناسند، اما نیاز به یادآوری دارند تا از غفلت بیرون آیند.
ایمان, مشرک, ازدواج, همسر, کنیز, برده, مؤمن, آتش, بهشت, مغفرت, ولایت, تربیت, نسل, فطرت, دعوت, هدایت, ضلالت, جمال, ثروت, موقعیت, ارزش, معیار, انتخاب, خانواده, پیوند, معاشرت, خطر, نفوذ, فرهنگ, سبک زندگی, همبستگی, آرامش, رشد, سعادت, سقوط, هشدار, ولایت پدر, داماد, دختر, شرط, امید, شگفتی, فریب, اخلاق, معنویت, تربیت نسل, جامعه, همدلی, تفاهم, همفکری, همدینی, همعقیده, همجهت, همهدف, همسرنوشت, همزیستی, همسویی, همسفر, همخانه, همدل, همراه, همپیمان, همقسم, همتراز, همارزش, همباور, هممرام, همنیت, همعهد, همنظر, هممکتب, همتربیت, همفرهنگ, همفطرت, همدین, همعقیده, همجهت, همهدف, همسفر, همخانه
بیان آیات الهی، برای بیداری فطرت انسانهاست.
ازدواج با افراد بیایمان، راه نفوذ فرهنگ غیرالهی را به درون خانواده باز میکند. این نفوذ آرام و تدریجی میتواند باورهای دینی، سبک زندگی، و تربیت فرزندان را تحت تأثیر قرار دهد.
فرزندان حاصل از چنین ازدواجهایی، در محیطی دوگانه رشد میکنند؛ یکسو دعوت به ایمان، و سوی دیگر گرایش به شرک. این تضاد تربیتی، زمینهساز بحران هویت و انحراف اخلاقی خواهد بود.
در برخی موارد، همسر بیایمان میتواند عامل نفوذ بیگانگان باشد. قرآن با نگاه امنیتی و اجتماعی، هشدار میدهد که چنین پیوندهایی ممکن است زمینهساز خیانت و آسیب به جامعه اسلامی شود.
حتی اگر ازدواج صورت نگیرد، معاشرت با افراد مشرک میتواند ایمان انسان را تضعیف کند. تأثیر کلام، رفتار، و سبک زندگی آنان، آرامآرام باورهای دینی را سست میکند.
جمال، ثروت، و موقعیت اجتماعی ممکن است انسان را فریب دهد، اما در باطن، این پیوند میتواند انسان را از مسیر سعادت دور کند. قرآن هشدار میدهد که فریب ظواهر، آغاز سقوط است.
مشرکان با سبک زندگی و باورهای خود، انسان را به سوی آتش دعوت میکنند. این آتش، نماد عذاب، اضطراب، و گمگشتگیست. در مقابل، ایمان راهیست به سوی آرامش، بهشت، و آمرزش.
زندگی مشترک با فرد بیایمان، تضاد در اهداف، ارزشها، و مسیر زندگی ایجاد میکند. این تضاد، منجر به اختلاف، تنش، و ناکامی در زندگی خانوادگی خواهد شد.
خانوادهای که بر اساس ایمان شکل نگرفته باشد، از برکات الهی محروم میشود. دعای مشترک، تربیت الهی، و آرامش معنوی در چنین خانهای جایگاهی ندارد.
در خانوادهای که یکی از زوجین ایمان ندارد، تصمیمگیریهای مهم مثل تربیت فرزند، انتخاب سبک زندگی، و حتی مسائل مالی، دچار تزلزل و اختلاف خواهد شد.
ازدواجهای ناسالم، فقط یک مسئله فردی نیستند؛ بلکه تهدیدی برای سلامت جامعه اسلامیاند. این پیوندها میتوانند فرهنگ مشرکانه را در جامعه گسترش دهند و وحدت ایمانی را تضعیف کنند.
فهرست مطالب
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.