تفسیر سوره مبارکه بقره آیه 189جلسه 2 حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی 2 جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و نهم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّهِ قُلْ هِیَ مَواقیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ […]
تفسیر سوره مبارکه بقره آیه 189جلسه 2
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی
2 جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و نهم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّهِ قُلْ هِیَ مَواقیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (189) وَ قاتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یُقاتِلُونَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (190)
در باره «هلالهاى ماه» از تو سؤال مىکنند؛ بگو: «آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعى) براى (نظامِ زندگىِ) مردم و (تعیینِ وقتِ) حج است». و (آن چنان که در جاهلیّت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام مىپوشیدند، از درِ خانه وارد نمىشدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد مىشدند، نکنید!) کارِ نیک، آن نیست که از پشتِ خانهها وارد شوید؛ بلکه نیکى این است که پرهیزگار باشید! و از درِ خانه ها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید! (189) و در راه خدا، با کسانى که با شما مىجنگند، نبرد کنید! و از حدّ تجاوز نکنید، که خدا تعدّىکنندگان را دوست نمىدارد! (190)
تفسیر سوره مبارکه بقره – آیه 189
«أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ اللَّعینِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَ اللَّعنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی أعْدائِهِمْ مِنَ الآنِ إلِی قِیامِ یَومِ الدِّینِ».
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّهِ قُلْ هِیَ مَواقیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (189) وَ قاتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یُقاتِلُونَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (190)
در باره «هلالهاى ماه» از تو سؤال مىکنند؛ بگو: «آنها، بیان اوقات (و تقویم طبیعى) براى (نظامِ زندگىِ) مردم و (تعیینِ وقتِ) حج است». و (آن چنان که در جاهلیّت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام مىپوشیدند، از درِ خانه وارد نمىشدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد مىشدند، نکنید!) کارِ نیک، آن نیست که از پشتِ خانهها وارد شوید؛ بلکه نیکى این است که پرهیزگار باشید! و از درِ خانهها وارد شوید و تقوا پیشه کنید، تا رستگار گردید! (189) و در راه خدا، با کسانى که با شما مىجنگند، نبرد کنید! و از حدّ تجاوز نکنید، که خدا تعدّىکنندگان را دوست نمىدارد! (190)
وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۱
ظاهر این آیه در بحث اهله که فرمود بحث ماه و زمان و وقت را بیان کرد که اکثر اعمال انسان بر زمان متوقف شده یا به قول فقها توقیتیه است یعنی وقت خاصی دارند مانند صیام که وقت آن ماه مبارک رمضان میباشد یا در ایام رجب که اعتکاف مستحب است و اعمال حج را باید در ذی الحجه انجام داد و ماههای دیگر آداب خاصی دارند.
به هرحال مردم درباره کلمه اهله سوالاتی میکردند و بر بر روی گردش ماه و طلوع و غروب آن برنامه ریزی برای ایام خود داشتند گرچه عجم بر گردش خورشید برنامه ریزی و سالهای خورشیدی ایجاد کردند و نامهای خاصی بر ماه خود گذاشتند فروردین، خرداد، مرداد و…
برخی از قبایل روم بر ماههای خورشیدی، فروردین را تشرین نامگذاری کردند و اردیبهشت را کانون و خرداد را شبات نام گذاشتند و از نظر علمی ثمره خاصی ندارد دانشمندان عرب برای خود ماهها را در قمری برنامه ریزی کردند و وقت را شناسایی کردند پس نکته خاصی از این لحاظ نیست مگر اینکه یک اولویتهایی بیان میکند تا به تاویلی برسد که در قسمت دوم آیه بیان شده «بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا» ۲
قصد دارد بگوید که این را به مخاطبین گوشزد کند که به هر چیز از درب آن باید وارد شد زمان پیامبر مردم به هر طریقی میخواستند با ایشان دیدار و لذا رعایت نمیکردند حتی زمانی که به حکومت میرسد مردم قصد داشتند راحت وارد شوند اما آنها باید آداب و سننی را برای حاکمی مانند پیامبر که اشرف مخلوقات و حاکم علی الاطلاق می باشد ، رعایت کنند.
لذا اینکه میفرماید :«وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا» ۳ یعنی هرچیزی که بخواهید وارد آن شوید مانند خانه در، دروازه، نگهبان یا دربانی دارد که باید از آن استفاده کرد و در جای دیگر داریم «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»۴ در راه رفتن نیز رعایت ادب نمیکردند و جلوتر از ایشان بودند.
در برخی احکام و مسائل اظهار نظر میکردند که آن براساس هوای نفس بود و مبنای خاصی نداشتند لذا اینجا گوشزد میکند که هرچیزی را اگر خواستید ارزش بگذارید باید با رعایت اصول آن پیش بروید مثلا برای دیدار با پیامبر باید از راه آن وارد شوید.
شما اگر خواستید به دیدن ریاست جمهوری بروید باید از دفتر او وقت بگیرید اینجا تاویلی که بر آیه شده همان میباشد که اگر خواستید تقوا داشته باشید باید از راه وارد شوید لذا همان روایتی که حضرت رسول اکرم فرمود :«أَنَا مَدِینَهُ اَلْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ اَلْعِلْمَ فَلْیَأْتِ اَلْبَابَ» ۵ یعنی اگر شما بخواهید وارد معارف پیامبر و دین شوید، هر چیزی راه و دروازهای دارد و راه رسیدن به معارف حقیقی، سمت امیرالمومنین است.
فرمود:«أَنَا مَدِینَهُ اَلْعِلْمِ» من شهر علم هستم اما کسی که خواست وارد شود، باید از درب وارد اگر از غیر درب وارد شود غیر تقوا خواهد بود مانند همان کسی که گفت اعراب وقتی وارد منزل کسی میشوند از درب آن وارد نمیشوند و پشت خانه ورود می کنند که این موجب بی تقواییها و بعضا گناهانی میشود.
همانطور که وقتی از پشت خانه و از غیر درب وارد شود، مثلا از پشت بام بیاید بخاطر وجود افراد در خانه احتمالا آنها مکشوفه هستند یا وضع نامناسبی داشته باشند و کار به بی تقوایی بکشد و بحث اینکه اگر کسی خواست وارد جلگه و صفحه وجودی پیامبر و دین شود مطابق تقوا باید از دروازهای که بر آن وجود دارد، وارد گردد «أَنَا مَدِینَهُ اَلْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ اَلْعِلْمَ فَلْیَأْتِ اَلْبَابَ»
منحصر و معقول آن میباشد که از درب وارد شوید یا فرمود :«أَنَا مَدِینَهُ اَلْحِکْمَهِ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ بَابُهَا و من اراد الحکمه فلیات من بابها» ۶ من شهر علم و حکمت هستم علم حکمت در واقع آن مصالح و مفاسد احکام را بیان میکند یعنی این حکمی وجوب دارد حکمت آن بر چیست که وجوب دارد یا اگر حرام است چه حکمتی دارد؟ «انا مدینه الحکمه» اگر میخواهید مصالح و مفاسد احکام را فرا بگیرید من میدانم.
فرمود:«عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ بَابُهَا» و علی آن کسی میباشد اگر خواستید به این شهر ورود کنید و به حکم واقعی دست یابید باید از سمت امیرالمومنین وارد شوید «و من اراد الحکمه فَلْیَأْتِ من بابها» قبلا داشت «فَلْیَأْتِ المدینه الا من بابها» آنجا انحصار بود یا از حضرت باقر آل محمد روایت شده که فرمود :«آلُ مُحَمَّدٍ أَبْوَابُ اَللَّهِ وَ سُبُلُهُ وَ اَلدُّعَاهُ إِلَى اَلْجَنَّهِ وَ اَلْقَادَهُ إِلَیْهَا» ۷
آل پیامبر آن بابهای خدا هستند یعنی دروازههایی که انسان را به خدا میرسانند و وسیله رسیدن به خدا و آنها دعوت کننده به بهشت هستند اینها نکات زیبایی هستند در این آیه بحث را آوردند بیهوده نیست اینها از روایات اهل بیت گرفته شدند و ذیل آیه بیان شدند و نکات جالبی را برای ما دربردارند.
در صافی از احتجاج از امیرالمومنین روایتی آورده که فرمود :«نحن البیوت التی امر الله بها ان یعطی من ابوبها» ۸ ما خانههایی هستیم به طوری که خداوند امر فرموده نسبت به این بیوت بودن ما که افراد باید از دربها وارد شوند این بحثهایی که گفته میشود در مسائل علمی نیز هستند اکثر بزرگان و علمای دل و معرفت و عرفان مثلا اگر مشکلی دارید کسی را به عنوان ارواح مرشده معرفی می کنند که شما از سمت آنها وارد شوید اما برخی مواقع زمانی برای این کار نیست.
لذا اهل بیت بابهایی هستند که انسان از آنها وارد میشود لذا اینکه میفرماید :«نحن البیوت التی امر الله بها ان یعطی من ابوبها» ما دروازههایی هستیم اگر خواستید به خدا برسید راهی غیر از این نیست در دعایی درباره حضرت بقیه الله داریم که «لایعطی الا منه» که خدا به کسی چیزی نمیدهد مگر از سمت شما نباید شک کرد.
میفرماید :«فمن بایعنا و اقرب بولایتنا فقد ات البیوت من ابوابها و من خالفنا و فضل علینا غیرنا فقد ات البیوت من ظهورنا» هر چیزی را باید از راه و دروازهاش عبور کرد در اینکه میفرماید تقوا این نیست که شما از پشت و بیراهه وارد شوید اینجا نسبت به تعبیری که درباره آیه داریم این را میفرماید کسی مخالفت اهل بیت و غیر اهل بیت را بر ایشان تفضیل و فضیلت دهد، از پشت خانه و پشت بام وارد شده و اشتباه است.
نکات ظریفی در این آیه وجود دارد و در تاویل آن باید دقت کرد که اگر دقت کنیم یک تاویل عرفانی در آن میبینیم و متکلف آن بحث، بحث علم عرفان میباشد که انسان بتواند محتوا و غایت این آیه را بفهمد که ظاهر بسیار ساده دارد که اگر شما خواستید به منزلی وارد شوید باید از درب آن ورود کنید.
تقوا اینگونه نیست که شما بخواهید از خلاف آن وارد خانه شوید لذا روایات در تاویل آن اینگونه بیان کردند و در مقام بیان روایات نیز همین بس که بزرگانی مانند مرحوم طبرسی یا صاحب تفسیر البرهان، صافی به این استدلال کردند و آن روایات را توثیق نمودند و از لحاظ سندی اشکالی بر آن نمیدانستند.
همانگونه که میدانید در بحث روایات اساس بحث سند آن میباشد «وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» ۹ اینجا امر به تقوا نموده در واقع امر به پذیرش ولایت و در واقع اهل بیت که ما باید به سمت آنها برویم و «وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا» ۱۰ که آثار منحصربهفردی دارد.
۱_سوره بقره آیه ۱۸۹
۲_سوره بقره آیه ۱۸۹
۳_سوره بقره آیه ۱۸۹
۴_سوره حجرات آیه ۱
۵_ امالی صدوق ص ۶۵۵ بحارالانوار ج ۳۹ ص ۳۰۶ ح ۱۲۲
۶_ بحارالانوار ضمن حدیث ۱۹۷ ص ۱۰۹ ح ۲ امالی ص ۱۸۸
۷_ تفسیر نور الثقلین ج ۱ ص ۱۷۸
۸_ تفسیر البرهان، مجمعالبیان، نورالثقلین و تفسیر صافی ج ۱ ص ۲۲۸
۹_سوره بقره آیه ۱۸۹
۱۰_سوره طلاق آیه ۳
آیه 189 سوره بقره به موضوع هلالهای ماه و نقش آنها در تعیین زمانها و مناسک دینی اشاره دارد. این آیه به ما یادآوری میکند که هلالها نه تنها برای شناخت زمان بلکه به عنوان ابزاری برای نظمدهی به زندگی اجتماعی و دینی ما نیز اهمیت دارند.
هلال به معنای شکل خاص ماه در آغاز هر ماه است که به عنوان نشانهای برای تعیین زمانها و مناسک دینی به کار میرود.
کلمه «مواقیت» به زمان یا مکان مشخصی اشاره دارد که برای انجام کارهای خاص تعیین شده است. این مفهوم در آیه به وضوح بیان شده است.
مردم از پیامبر (ص) درباره هلالها سوال میکنند. این سوال نشاندهندهی نیاز جامعه به شناخت زمان و مناسک دینی است.
پیامبر (ص) به مردم میگوید که هلالها برای شناخت اوقات و زمان حج ضروری هستند. این پاسخ به نیاز مردم برای نظمدهی به زندگی دینی و اجتماعی آنها پاسخ میدهد.
آیه به ما یادآوری میکند که نیازی به تقوا داریم. تقوا به معنای پرهیز از گناهان و رعایت دستورات الهی است.
تقوا به عنوان نیروی محرکهای برای انجام کارهای صحیح و درست در زندگی ما عمل میکند. این مفهوم در آیه به وضوح بیان شده است.
آیه به ما میآموزد که باید از درها وارد شویم و نه از پشت خانهها. این مفهوم به ما یادآوری میکند که هر کاری باید از راه صحیح و طبیعی خود انجام شود.
ایده ورود از پشت خانهها در حال احرام، یک خرافه است که باید از آن دوری کرد. این باور نادرست به ما یادآوری میکند که باید به دستورات الهی پایبند باشیم.
هر کاری نیاز به زمان مناسب دارد. آیه به ما یادآوری میکند که باید زمان را به درستی شناسایی کنیم و از آن بهرهبرداری کنیم.
روشهای صحیح برای انجام کارها نیز اهمیت دارد. باید از روشهای صحیح و الهی برای انجام امور خود استفاده کنیم.
آیه به ما یادآوری میکند که رهبری نیز باید از طرف خداوند تعیین شود. این مفهوم به ما یادآوری میکند که باید به رهبران الهی توجه کنیم.
امامان معصوم (ع) به عنوان رهبران الهی شناخته میشوند و باید به دستورات آنها توجه کنیم.
آیه به ما یادآوری میکند که باید راه و روشهای صحیح را بشناسیم. این شناخت به ما کمک میکند تا از بیراهه رفتن دوری کنیم.
تحصیل علم و مطالعه درباره تغییرات ماه و زمانها به ما کمک میکند تا درک بهتری از زندگی دینی و اجتماعی خود داشته باشیم.
آیه به ما یادآوری میکند که برّ و نیکی در انجام کارها به معنای رعایت راههای صحیح است. این مفهوم به ما یادآوری میکند که باید در انجام کارها به دستورات الهی پایبند باشیم.
بیراهه رفتن در انجام کارها نه تنها نادرست است بلکه به ما آسیب میزند. باید از راههای صحیح و الهی برای انجام امور خود استفاده کنیم.
هلالها به عنوان نشانههای زمانی در زندگی ما اهمیت دارند و باید از آنها به درستی استفاده کنیم.
پایبندی به تقوا و رعایت دستورات الهی به ما کمک میکند تا در زندگی خود موفق باشیم و از بیراهه رفتن دوری کنیم.
هلالها به عنوان نشانههای زمانی، به ما کمک میکنند تا زمان مناسک دینی و فعالیتهای اجتماعی را شناسایی کنیم.
ورود از درها به معنای رعایت روشهای صحیح و طبیعی در انجام کارهاست و از خرافات و باورهای نادرست جلوگیری میکند.
با رعایت دستورات الهی، پرهیز از گناهان و توجه به رهبران معصوم، میتوانیم تقوا را در زندگی خود تقویت کنیم.
آیه 189 سوره بقره به ما یادآوری میکند که هلالها نه تنها برای شناخت زمان بلکه به عنوان ابزاری برای نظمدهی به زندگی اجتماعی و دینی ما اهمیت دارند. این آیه به ما میآموزد که باید از روشهای صحیح و الهی برای انجام امور خود استفاده کنیم و به تقوا و رعایت دستورات الهی پایبند باشیم.
ترویج فرهنگ زمانشناسی: آموزش به افراد درباره اهمیت هلالها و زمانشناسی.
تقویت روشهای صحیح: تشویق به رعایت روشهای صحیح در انجام کارها.
آگاهیبخشی: برگزاری کارگاههای آموزشی درباره تقوا و اهمیت آن.
دوری از خرافات: آگاهیبخشی درباره باورهای نادرست و خرافات.
تحصیل علم: تشویق به تحصیل علم و مطالعه درباره تغییرات ماه.
احترام به رهبران: توجه به دستورات رهبران معصوم و الهی.
ایجاد فضای گفتوگو: فراهم کردن فضایی برای بحث و تبادل نظر درباره مسائل اجتماعی.
استفاده از رسانهها: بهرهگیری از رسانهها برای اطلاعرسانی درباره اهمیت هلالها.
تقویت همبستگی اجتماعی: ایجاد حس همبستگی و همکاری میان افراد جامعه.
حمایت از قربانیان خرافات: حمایت از افرادی که تحت تأثیر خرافات قرار گرفتهاند.
حرکت کرات و ماه دارای برنامه و زمانبندی دقیقی است که میتواند در برنامه عبادت و نظم امور زندگی مردم مؤثر باشد. این نظم به ما یادآوری میکند که باید از زمانها به درستی استفاده کنیم.
نظم کیهانی به ما کمک میکند تا زمانهای مناسب برای عبادت و فعالیتهای روزمره را شناسایی کنیم. این امر به بهبود کیفیت زندگی دینی و اجتماعی ما کمک میکند.
اگر جمادات و کرات آسمانی نظم دارند و برای انتظام امور انسانها جهتگیری شدهاند، منطقی نیست که ما موجوداتی بینظم و بیحساب باشیم. این نکته به ما یادآوری میکند که باید در زندگی خود نظم و انضباط را رعایت کنیم.
نظم در زندگی اجتماعی ما نیز باید مورد توجه قرار گیرد. این نظم به ما کمک میکند تا به اهداف خود دست یابیم و از بینظمی دوری کنیم.
در پاسخ به سؤالات، باید جوابی ارائه دهیم که سؤالکننده بفهمد و مورد نیازش باشد. این نکته به ما یادآوری میکند که باید در ارتباطات خود دقت کنیم و به نیازهای دیگران توجه داشته باشیم.
شفافیت در پاسخگویی به سؤالات به ایجاد ارتباطات مؤثر و مثبت کمک میکند. این امر به ما یادآوری میکند که باید به نیازهای دیگران توجه کنیم.
اسلام با آداب و رسوم جاهلی و خرافی مبارزه میکند. این مبارزه به ما یادآوری میکند که باید از باورهای نادرست دوری کنیم و به اصول صحیح پایبند باشیم.
برّ و نیکی را نباید از خرافات و عادات نیاکان به دست آورد، بلکه باید راه شناخت برّ را در چارچوب فرمان وحی و رهبران معصوم (ع) جستجو کنیم.
هرگاه راهی را بستید، باید راه صحیحی را نشان بدهید. این نکته به ما یادآوری میکند که در مواجهه با مشکلات، باید راهحلهای منطقی و صحیح ارائه دهیم.
راهنمایی صحیح در زندگی به ما کمک میکند تا از بیراهه رفتن دوری کنیم و به اهداف خود دست یابیم.
ارزش مفاهیم دینی زمانی است که در افراد جلوه کند. به جای اینکه بگوییم نیکی تقواست، باید بگوییم نیکی، متّقی است. این نکته به ما یادآوری میکند که باید ارزشهای دینی را در عمل نشان دهیم.
تقوا باید در رفتار و کردار ما تجلی یابد. این امر به ما یادآوری میکند که باید به اصول دینی پایبند باشیم.
بیراهه رفتن تقوا نیست. اگر از سیره عقلا و اولیای خدا سرپیچی کنیم و نام آن را تقوا و خودسازی بگذاریم، منحرف شدهایم. این نکته به ما یادآوری میکند که باید از اصول صحیح پیروی کنیم.
پیروی از سیره عقلا و اولیای خدا به ما کمک میکند تا در مسیر صحیح قرار بگیریم و از انحراف دوری کنیم.
بکارگیری روشهای نادرست و غیر منطقی برای انجام امور، خلاف تقواست. این نکته به ما یادآوری میکند که باید از روشهای صحیح و منطقی استفاده کنیم.
استفاده از منطق در زندگی به ما کمک میکند تا تصمیمات بهتری بگیریم و از مشکلات دوری کنیم.
حفظ وقت و مراعات نظم در کارها و عبادات، یکی از مصادیق تقوا و فلاح است. این نکته به ما یادآوری میکند که باید از زمان به درستی استفاده کنیم.
نظم در کارها به ما کمک میکند تا به موفقیتهای بیشتری دست یابیم و از بینظمی دوری کنیم.
رستگاری نهایت تکامل است. بسیاری از دستورات برای رسیدن به تقواست، اما در این آیه، تقوا مقدمه رستگاری است. این نکته به ما یادآوری میکند که باید به تقوا توجه کنیم تا به رستگاری دست یابیم.
تقوا به عنوان مقدمهای برای رستگاری، باید در زندگی ما مورد توجه قرار گیرد. این امر به ما یادآوری میکند که باید به اصول دینی پایبند باشیم.
نظم کیهانی به ما کمک میکند تا زمانهای مناسب برای عبادت و فعالیتهای روزمره را شناسایی کنیم و از آنها بهرهبرداری کنیم.
با آگاهی از اصول صحیح دینی و پیروی از سیره عقلا و اولیای خدا، میتوانیم از خرافات دوری کنیم.
برنامهریزی دقیق، تعیین اولویتها و استفاده از زمان بهینه میتواند به حفظ وقت و نظم در زندگی کمک کند.
آیه 189 سوره بقره به ما یادآوری میکند که نظم کیهانی و تقوا در زندگی ما اهمیت دارد. این آیه به ما میآموزد که باید از روشهای صحیح و منطقی برای انجام امور خود استفاده کنیم و به اصول دینی پایبند باشیم تا به رستگاری دست یابیم.
نظم, کیهان, عبادت, تقوا, رستگاری, خرافات, آداب, روشهای صحیح, زمان, سیره, عقل, اولیای خدا, پاسخگویی, ارزشهای دینی, بیراهه, منطق, حفظ وقت, موفقیت, فلاح, برنامهریزی
آیه 189 سوره بقره به ما میآموزد که باید از نظم کیهانی بهرهبرداری کنیم و به تقوا و اصول دینی پایبند باشیم. این آیه به ما یادآوری میکند که رستگاری در گرو رعایت نظم و استفاده از روشهای صحیح در زندگی است.
ترویج فرهنگ نظم: آموزش به افراد درباره اهمیت نظم در زندگی.
آگاهیبخشی: برگزاری کارگاههای آموزشی درباره خرافات و باورهای نادرست.
تقویت روشهای صحیح: تشویق به رعایت روشهای صحیح در انجام کارها.
حفظ وقت: آموزش به افراد درباره مدیریت زمان و حفظ وقت.
پیروی از سیره: تشویق به پیروی از سیره عقلا و اولیای خدا.
شفافیت در ارتباطات: ایجاد فضایی برای پاسخگویی شفاف به سؤالات.
استفاده از منطق: ترویج استفاده از منطق در تصمیمگیریها.
تقویت ارزشهای دینی: ترویج ارزشهای دینی در جامعه.
ایجاد همبستگی اجتماعی: تقویت همبستگی و همکاری میان افراد جامعه.
حمایت از قربانیان خرافات: حمایت از افرادی که تحت تأثیر خرافات قرار گرفتهاند.
۰۰ _ ۱۷ _ ۰۴ _ ۱۴۰۲
فهرست مطالب
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.