تفسیر سوره مبارکه بقره آیه 185 جلسه 7 حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی 7 جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و پنج بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما […]
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی
7 جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و پنج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳) أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴) شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۸۵)
پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳) [در] روزهایى چند [روزه بگیرید] پس هر که از شما بیمار یا در سفر باشد [به تعداد روزههاى فوت شده] از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد] و بر آنان که روزه گرفتن طاقتفرساست، طعام دادن به یک نیازمند [به جاى هر روز] کفاره آن است. و هر که به خواست خودش افزون بر کفاره واجب، بر طعام نیازمند بیفزاید، برایش بهتر است و روزه گرفتن [هر چند دشوار و سخت باشد] اگر [فضیلت و ثوابش را] بدانید براى شما بهتر است. (۱۸۴) ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، راهنماى مردم است و دلایلى روشن و آشکار از هدایت دارد، و مایه جدایى [حق از باطل] است. پس کسى که در این ماه [در وطنش] حاضر باشد باید آن را روزه بدارد، و آنکه بیمار یا در سفر است، تعدادى از روزهاى دیگر را [به تعداد روزههاى فوت شده، روزه بدارد]. خدا آسانى و راحت شما را مىخواهد نه دشوارى و مشقت شما را. و [قضاى روزه] براى این است که شماره روزههایى را [که در ماه رمضان به خاطر بیمارى یا سفر افطار کردهاید] کامل کنید، و خدا را بر اینکه شما را هدایت فرموده بزرگ شمارید، و باشد که سپاسگزارید. (۱۸۵)
تفسیر سوره مبارکه بقره – آیه 185
عظمت ماه رمضان و فواید روزه و آسانی شریعت
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی
«أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ اللَّعینِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَ اللَّعنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی أعْدائِهِمْ مِنَ الآنِ إلِی قِیامِ یَومِ الدِّینِ».
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳) أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴) شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۸۵)
پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳) [در] روزهایى چند [روزه بگیرید] پس هر که از شما بیمار یا در سفر باشد [به تعداد روزههاى فوت شده] از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد] و بر آنان که روزه گرفتن طاقتفرساست، طعام دادن به یک نیازمند [به جاى هر روز] کفاره آن است. و هر که به خواست خودش افزون بر کفاره واجب، بر طعام نیازمند بیفزاید، برایش بهتر است و روزه گرفتن [هر چند دشوار و سخت باشد] اگر [فضیلت و ثوابش را] بدانید براى شما بهتر است. (۱۸۴) ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، راهنماى مردم است و دلایلى روشن و آشکار از هدایت دارد، و مایه جدایى [حق از باطل] است. پس کسى که در این ماه [در وطنش] حاضر باشد باید آن را روزه بدارد، و آنکه بیمار یا در سفر است، تعدادى از روزهاى دیگر را [به تعداد روزههاى فوت شده، روزه بدارد]. خدا آسانى و راحت شما را مىخواهد نه دشوارى و مشقت شما را. و [قضاى روزه] براى این است که شماره روزههایى را [که در ماه رمضان به خاطر بیمارى یا سفر افطار کردهاید] کامل کنید، و خدا را بر اینکه شما را هدایت فرموده بزرگ شمارید، و باشد که سپاسگزارید. (۱۸۵)
فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ۱
در این آیه شریفه بحث جمله « فَمَنْ شَهِدَ» بحث شاهد بودن و شهادت را اگر دقت داشته باشید که از قواعد فقهی برای ما بیان شده به عنوان یکی از ادله در اثبات مدعی که میگویند مثلا باید شهادت عدلین باشد .
آنچه که مسلم است شهادت یعنی کسی که حاضر و ناظر بر یک مسئله ای بوده و عین آن را در محکمه بیان می کند لذا شاهد بودن کانه حاضر بودن است ،یعنی حاضر بودن او بر آن واقعه است .
می فرماید :« فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ»۲ اگر کسی در ماه مبارک رمضان شاهد باشد به چه معناست ؟ یعنی عمر داشته باشد و زنده باشد اعم از بعض ماه و کل ماه را فرقی نمی کند و اعم از اوایل ماه و اواخر ماه .
البته مسافر بودن و مریض بودن با شاهد بودن جمع می شود منتهی بخاطر اینکه «یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ»۳ انسان مسافر یا مریض شاید بتواند روزه را بگیرد اما سخت است ؛ خصوصا در مسافرت روزه گرفتن سخت است لذا اینجا خداوند تخفیف قائل شده و خواسته آسانی ایجاد کند .
آنکه انسان در ماه مبارک رمضان زنده باشد و هوشیار باشد بر اینکه بتواند روزه بگیرد اما مسافر بود باید بعدا جبران کند ب همین جهت فرمود:«فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ»۴ یعنی باید ایام دیگری آن را انجام دهد .
اما بحث نکاتی که در این آیه باید دقت شود : اول بحث «شَهِدَ» را فرمودند که هم شامل کسی که میتواند روزه بگیرد و مسافر و مریض نیست هم می شود و هم آن کسی که مریض است اما هوشیار می باشد و زنده است ، آن کسی که مسافر،هوشیار و زنده می باشد اما بالاخره این سی روز روزه را بعدا باید تکمیل کند که فرمود:«لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ» باید آن عدد روزه را کامل کند .
عدد روزه را کامل کردن برای آن حق عبودیتی می باشد که انسان در برابر ذات احدیت ربوبیت دارد ؛ در روایت هم این مطلب را داریم که تنها عبادتی که عدمی می باشد ، ببینید ما نماز که میخوانیم باید قرائت بخوانیم و تکبیر بگوییم و … همگی وجودی است اما تنها عبادتی که عدمی می باشد ،نخوردن ،نیاشامیدن ،جماع نکردن و سر زیر آب نبردن تمام این موارد عدمی هستند .
بنابراین تنها عبادتی که عدمی می باشد و نمی شود در آن ریا کرد روزه است گرچه بعضی افراد لب های خود را بخشکانند و … اما مطلبی که وجود دارد روزه داری و صیام امساک است که امساک یعنی خودداری کردن ، کاری را نکردن و یک سری از اعمال را انجام ندادن که این موارد جزء عبادت شده است .
در روایت هم داریم که علامه طباطبایی آورده اند از کتاب بحارالانوار که خداوند تبارک و تعالی فرموده :«روزه فقط برای من است »۵ چون آن را کسی نمیتواند برای شخص دیگر به جا آورد و نمی شود در آن ریا کرد لذا با روزه داری کسی نمی تواند ریا کند .
در ادامه پیامبر اکرم فرموده :«پاداش روزه خود من هستم» لذا فرمود صوم و صیام «لی» برای من و مخصوص من است و جزاء و پاداش آن نیز خودم هستم که این مطلب را اگر دقت کنید خیلی مهم است .
صیام یک خصوصیتی دارد که اختصاص به ذات احدیت دارد و به دنبال آن هم پاداش آن خیلی بالاتر از بهشت ، حوری ،شراب و «خالدین فیها» باشد پس خدا خداوند که بیاید همه چیز هم فراهم است .
پس بنابراین «فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ»۶ کسی که در ماه مبارک رمضان شاهد و ناظر بر ماه مبارک رمضان باشد ،یعنی زنده و هوشیار باشد البته کسی بگوید باید حتما حاضر در وطن باشد ؛ اینطور نیست حاضر در وطن را نمیگوییم چون اگر حاضر در وطن هم نباشد روزه بر گردنش واجب می باشد ولو اینکه باید «أَیَّامٍ أُخَرَ» انجام دهد .
لذا کسی اگر فکر کند کلمه «شَهِدَ» به معنای حاضر در وطن می باشد اینطور نیست بلکه «شَهِدَ» مربوط به شهر است ،یعنی اگر کسی ماه مبارک رمضان را زنده و هوشیار باشد ،باید «فَلْیَصُمْهُ» روزه را بگیرد و واجب است آن شهر را روزه بگیرد .
در ادامه می فرماید:«وَ مَنْ کانَ مَرِیضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ»۷ خداوند متعال استثنا کرده کسی که مریض و مسافر باشد ،آن هم بخاطر اینکه خداوند اراده یسر کرده لذا در مریضی و مسافرت سخت است چون باید مایعات و دارو بخورد تا خوب شود و اگر نخورید نمیتواند خوب شود و درمان او به تاخیر می افتد ؛ بخاطر اینکه «یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ»۸ پس آسانی قرار داده است .
اما فرموده:«فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ»۹یعنی بعدا باید روزه را بگیرد و تکلیف سر جای خودش باقی است ولی خصوصیتی که در روزه قرار دارد و در عبادات دیگر نیست ،این است که روزه داری برای خود خداوند است و از ماهیت و ماهوی خود آن هم این امر بر می خیزد.
ماهوی آن چیست ؟ ماهوی آن یک امر عدمی می باشد «نخوردن ،نیاشامیدن،جماع نکردن ،سر زیر آب نکردن ،گرد و غبار داخل حلق ندادن و…» لذا عدمی که ما کاری نمی خواهیم بکنیم و در انجام ندادن ها و عدمی ها شما عبادت می کنید و امساک میکنید ،یعنی شما خود داری میکنید از ارتکاب این اعمال و مفطرات که خود این عمل عبادت می شود.
خصوصیتی هم که دارد گفتیم روزه طوری نیست که انسان به راحتی با آن ریا کند اما میخواهید نماز بخوانید مثلا قرائت خود را غلیظ و چرب می کنید یا به سبک خاصی قرائت میکنید و « وَ لا الضَّالِّینَ»۱۰ را می کشید اما گرسنگی را بکشید چه می شود؟ پس چیزی وجود ندارد که به وسیله آن ریا کنید .
با موجودین و آن چیزهایی که وجودی هستند ریا مقدور است و با عدمی ریا مقدور نیست لذا روزه فقط برای خداوند است .
واقعا اگر کسی توفیق روزه داری در ماه مبارک رمضان داشته باشد سعادت خیلی خوبی پیدا می کند و انسان هر کاری در ماه مبارک رمضان انجام می دهد همگی مقبول الهی و عبادت حساب می شود حتی نوم و خواب او نیز همگی برکات دارد .
حیف که ماه مبارک رمضان تمام می شود، گرچه گاهی اوقات خوشحال می شویم که ماه مبارک رمضان تمام شد و روزه ها را گرفتیم اما اگر دقت کنیم معنویاتی را دارد مثلا سحرهایی که انسان سحرداری و شب زنده داری می کند خیلی مهم است .
شب زنده داری و بیدار بودن نصف شب به بعد البته نماز خواندن یا نخواندن جای خودش ،همین بیدار بودن و شب زنده دار بودن ،بحث احیاء شب های قدر یا احیاء شب های ماه مبارک رمضان ،همین بیدار بودن خیلی مهم است .
بزرگان می گویند شما یک ساعت قبل از اذان صبح تا آفتاب ،این دوساعت و نیم را شما فقط بیدار باش و اگر کاری توانستید انجام دهید که مزید است ،نتوانستید همین که بیدار باشید و همین بیدار بودن برای شما کن فیکون می شود یعنی در سرنوشت شما خیلی موثر است .
همیشه توصیه به دوستان دارم البته بنده همیشه این کار را خودم به جا می آورم که سعی کنید همیشه یک ساعت قبل از اذان صبح بیدار باشیم تا طلوع آفتاب و این دو ساعت را سعی کنیم نخوابیم چون هر آنچه که اتفاق برای ما خواهد افتاد در عالم ملکوت در همین دو ساعت است .
خیلی از بزرگان را من دیده ام در اصفهان و قم ،علمای بزرگ و آنهایی که واقعا عالم بودند قبل از اذان صبح مباحثه داشتند ؛ یکی از دوستان ما نزد آیت الله جوادی حفظه الله گفته بود که من میخواهم بدایه و نهایه بخوانم که این قصه برای حدودا سی سال پیش است ؛ یکی از شاگردان ایشان که از دوستان ما بود معرفی کرده بود دوست ما را که او هم از شاگردان آقای جوادی بود گفته بود ایرادی ندارد ، من وقت های خالی خودم را نگاه کردم فقط قبل از اذان صبح وقت دارم که چند نفر بودند یک ساعت قبل از اذان صبح می آمدند در حرم درس می خواند و می رفتند .
آنچه که مسلم می باشد وقتی که بسیار انسان میتواند آن وقت را غنیمت شمارد و با حضرت حق تعالی بتواند ارتباط برقرار کند ،بهترین وقت از لحاظ زمان و ظرف زمان یک ساعت قبل از اذان صبح تا طلوع آفتاب این را باید دقت کنیم .
البته باید حال آن وجود داشته باشد منتهی یکی از چیزهایی که باعث می شود ما شب زنده داری نکنیم این است که فکر می کنیم حالا که شب زنده داری می کنیم باید حتما نماز و قرآن خوانیم یا دعا بخوانیم ، اینطور نیست اصلا دو رکعت نماز بیشتر می خواهید بخوانید که واجب است ؟ همان دو رکعت نماز را بخوان ! اما بنشین مطالعه کن یا با زن و بچه خود بگو و بخند ؛ مشکلی ندارد .
بنابراین احتیاج به اینکه حتما آن عبادات را انجام دهید ،ندارد چون آن عبادات حال میخواهد ،اگر آنها را حالش را داشته باشید که خیلی عالی می شود اما اگر حالش را نداشته باشید ، خیر
خداوند دنبال کمیت نمی گردد لذا شما مکررا نماز بخوانید یا مفاتیح بخوانید اما خداوند دنبال کیف می گردد ؛ به مرحوم بوعلی گفته بودند شما در شفای خود نوشته اید مهم ترین چیزی که عمر انسان را کم میکند نزدیکی با همسران است ؛ گفته بود بله ،گفتند پس خودت چرا انقدر جماع داری؟ گفته بود من به دنبال کیف دنیا هستم و دنبال کم دنیا نیستم .
ببینید خداوند عبادتی را میخواهد که من مثال زده ام گاهی اوقات برای خود ما مشکلاتی پیش آمده ،میخواستیم توسلی بشود بعضی از اساتید به ما می گفتند بروید بالای سر میرزای قمی چهل شب جمعه اعتکاف کنید تا کار حل شود ،ما گفتیم چهل شب جمعه حدودا یک سال می شود! گفتیم ما حال این کار را نداریم می رویم سراغ حضرت معصومه سلام الله علیها سلام می دهیم تا کار را حل کند .
بیشتر اوقات خود خداوند به راحتی حل می کند «أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ»۱۱ ،آنکه وقت مشخص برای ارتباط میخواهد جای خودش اما هر وقت هم انسان بتواند به درگاه ذات احدیت حال پیدا کند و آن وجودش را متصل به ذات احدیت کند و به یاد و ذکر خدا باشد این را بدانید که هیچ وقت برای او کم نمی آید و هیچ موقع ضرر نمی کند.
۱_سوره بقره آیه ۱۸۵
۲_ سوره بقره آیه ۱۸۵
۳_ سوره بقره آیه ۱۸۵
۴_سوره بقره آیه ۱۸۵
۵_ بحارالانوار ج ۹۶ ص ۲۴۵ح ۱۴
۶_ سوره بقره آیه ۱۸۵
۷_سوره بقره آیه ۱۸۵
۸_ سوره بقره آیه ۱۸۵
۹_ سوره بقره آیه ۱۸۵
۱۰_ سوره حمد آیه ۷
۱۱_ سوره ق آیه ۱۶
روزه یکی از ارکان اصلی اسلام است که در ماه مبارک رمضان بر مسلمانان واجب میشود. این عبادت نه تنها به عنوان یک تکلیف دینی، بلکه به عنوان فرصتی برای تقرب به خداوند و پالایش روح شناخته میشود.
ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن و ماه میهمانی خداوند، دارای جایگاه ویژهای در اسلام است. این ماه فرصتی است برای بازنگری در اعمال و تقویت ایمان.
شهادت در این آیه به معنای حضور و مشاهده ماه رمضان است. کسی که در این ماه زنده و هوشیار باشد، موظف به روزهداری است.
مسافر و مریض نیز شاهد ماه رمضان محسوب میشوند، اما به دلیل شرایط خاص، میتوانند روزه خود را در زمان دیگری قضا کنند.
خداوند در قرآن میفرماید: «فعده من أیام أخر» که به معنای جبران روزه در روزهای دیگر است. این حکم نشاندهنده رحمت و آسانی در دین اسلام است.
تکمیل تعداد روزهها نه تنها یک تکلیف شرعی، بلکه نشاندهنده عبودیت و بندگی انسان در برابر خداوند است.
روزه تنها عبادتی است که ماهیت عدمی دارد؛ یعنی با نخوردن، نیاشامیدن و خودداری از برخی اعمال تحقق مییابد.
به دلیل عدمی بودن روزه، امکان ریا و خودنمایی در آن وجود ندارد. این ویژگی، روزه را به عبادتی خالصانه و مخصوص خداوند تبدیل میکند.
پیامبر اکرم (ص) فرمودهاند: «پاداش روزه خود من هستم.» این بیان نشاندهنده جایگاه ویژه روزه در نزد خداوند است.
روزهداری نه تنها باعث تقویت ایمان میشود، بلکه برکات معنوی بسیاری نیز به همراه دارد، از جمله تقویت صبر و استقامت.
شبزندهداری در ماه رمضان، به ویژه در شبهای قدر، از اعمال بسیار ارزشمند است که باعث تقویت ارتباط با خداوند میشود.
یک ساعت قبل از اذان صبح تا طلوع آفتاب، بهترین زمان برای عبادت و ارتباط با خداوند است. این زمان در سرنوشت انسان تأثیر بسزایی دارد.
خداوند به کیفیت عبادات توجه میکند، نه به کمیت آن. بنابراین، انجام عبادات با حضور قلب و خلوص نیت از اهمیت بالایی برخوردار است.
یاد خداوند در هر لحظه از زندگی، باعث آرامش و سعادت انسان میشود. ذکر خداوند حتی در انجام کارهای روزمره نیز میتواند به عنوان عبادت محسوب شود.
پاسخ: روزه به دلیل ماهیت خودداری از خوردن، آشامیدن و سایر مفطرات، یک عبادت عدمی است که در آن ریا امکانپذیر نیست.
پاسخ: مسافر و مریض موظف به روزهداری نیستند، اما باید روزههای خود را در زمان دیگری قضا کنند.
پاسخ: شبزندهداری به ویژه در شبهای قدر، فرصتی برای تقرب به خداوند و دریافت برکات معنوی است.
پاسخ: با حضور قلب، خلوص نیت و توجه به معنویات میتوان کیفیت عبادات را افزایش داد.
پاسخ: در روایات آمده است که پاداش روزه خود خداوند است، که نشاندهنده جایگاه ویژه این عبادت است.
روزهداری نه تنها یک تکلیف دینی، بلکه یک فرآیند روانشناختی و معنوی است که باعث تقویت اراده، صبر و خودکنترلی میشود. از نظر علمی، روزهداری میتواند به بهبود سلامت جسمی و روانی کمک کند.
روزه، ماه رمضان، شهادت، قضا، عدمی بودن، ریا، شبزندهداری، کیفیت عبادات، ذکر خداوند، برکات معنوی
روزهداری در ماه رمضان نه تنها یک تکلیف شرعی، بلکه فرصتی برای تقرب به خداوند و پالایش روح است. این عبادت با ویژگیهای منحصر به فرد خود، مانند عدمی بودن و عدم امکان ریا، جایگاه ویژهای در اسلام دارد. شبزندهداری و توجه به کیفیت عبادات نیز از جمله اعمالی است که برکات معنوی بسیاری به همراه دارد. در نهایت، روزهداری به عنوان عبادتی خالصانه، پاداشی بینظیر از سوی خداوند دریافت میکند.
– ۱۴ _ ۰۲ _ ۱۴۰۲
فهرست مطالب
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.