۞ امام علی (ع) می فرماید:
امام صادق عليه السلام فرمود: مسلمان برادر مسلمان اسـت بـه او ظلم نمى كند و وی را خوار نمى سازد و غیبت وی را نمى كند و وی را فریب نمى دهد و محروم نمى كند. ‌وسائل الشيعه 8: 597 ‌
افزونه جلالی را نصب کنید.
۞ اطلاعیه ها

موقعیت شما : صفحه اصلی » اخبار » تفسیر آیات 181 تا 190
  • شناسه : 9277
  • ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۱
  • 108 بازدید
  • ارسال توسط :
آیه ۱۸۵ | عظمت ماه رمضان و فواید روزه و آسانی شریعت‏ ۶
آیه ۱۸۵ | عظمت ماه رمضان و فواید روزه و آسانی شریعت‏ 6

آیه ۱۸۵ | عظمت ماه رمضان و فواید روزه و آسانی شریعت‏ ۶

تفسیر سوره مبارکه بقره آیه ۱۸۴ جلسه  ۶ حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی   ۶ جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و پنج  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏ فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما […]

...فهرست مطالب

  • تفسیر سوره مبارکه بقره آیه ۱۸۴ جلسه  ۶

حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی

  ۶ جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و پنج 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳) أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴) شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۸۵)

 پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه‏] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین‏] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳)  [در] روزهایى چند [روزه بگیرید] پس هر که از شما بیمار یا در سفر باشد [به تعداد روزه‏هاى فوت شده‏] از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد] و بر آنان که روزه گرفتن طاقت‏فرساست، طعام دادن به یک نیازمند [به جاى هر روز] کفاره آن است. و هر که به خواست خودش افزون بر کفاره واجب، بر طعام نیازمند بیفزاید، برایش بهتر است و روزه گرفتن [هر چند دشوار و سخت باشد] اگر [فضیلت و ثوابش را] بدانید براى شما بهتر است. (۱۸۴) ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، راهنماى مردم است و دلایلى روشن و آشکار از هدایت دارد، و مایه جدایى [حق از باطل‏] است. پس کسى که در این ماه [در وطنش‏] حاضر باشد باید آن را روزه بدارد، و آنکه بیمار یا در سفر است، تعدادى از روزهاى دیگر را [به تعداد روزه‏هاى فوت شده، روزه بدارد]. خدا آسانى و راحت شما را مى‏خواهد نه دشوارى و مشقت شما را. و [قضاى روزه‏] براى این است که شماره روزه‏هایى را [که در ماه رمضان به خاطر بیمارى یا سفر افطار کرده‏اید] کامل کنید، و خدا را بر اینکه شما را هدایت فرموده بزرگ شمارید، و باشد که سپاس‏گزارید. (۱۸۵)

 

تفسیر سوره مبارکه بقره – آیه  ۱۸۵

عظمت ماه رمضان و فواید روزه و آسانی شریعت

حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی

«أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ اللَّعینِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَ اللَّعنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی أعْدائِهِمْ مِنَ الآنِ إلِی قِیامِ یَومِ الدِّینِ».

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳) أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴) شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (۱۸۵)

 پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه‏] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین‏] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳)  [در] روزهایى چند [روزه بگیرید] پس هر که از شما بیمار یا در سفر باشد [به تعداد روزه‏هاى فوت شده‏] از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد] و بر آنان که روزه گرفتن طاقت‏فرساست، طعام دادن به یک نیازمند [به جاى هر روز] کفاره آن است. و هر که به خواست خودش افزون بر کفاره واجب، بر طعام نیازمند بیفزاید، برایش بهتر است و روزه گرفتن [هر چند دشوار و سخت باشد] اگر [فضیلت و ثوابش را] بدانید براى شما بهتر است. (۱۸۴) ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، راهنماى مردم است و دلایلى روشن و آشکار از هدایت دارد، و مایه جدایى [حق از باطل‏] است. پس کسى که در این ماه [در وطنش‏] حاضر باشد باید آن را روزه بدارد، و آنکه بیمار یا در سفر است، تعدادى از روزهاى دیگر را [به تعداد روزه‏هاى فوت شده، روزه بدارد]. خدا آسانى و راحت شما را مى‏خواهد نه دشوارى و مشقت شما را. و [قضاى روزه‏] براى این است که شماره روزه‏هایى را [که در ماه رمضان به خاطر بیمارى یا سفر افطار کرده‏اید] کامل کنید، و خدا را بر اینکه شما را هدایت فرموده بزرگ شمارید، و باشد که سپاس‏گزارید. (۱۸۵)

 

 شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ ۱

وجه تسمیه قرآن در کلام علامه طباطبایی

در کلمه «الْقُرْآنُ» مرحوم علامه طباطبایی وجه تسمیه قرآن را اینگونه بیان می فرماید:«قبل از اینکه قرآن را قران بنامند موجود دیگری بوده لذا در سوره مبارکه زخرف آیه سوم خداوند تبارک و تعالی می فرماید:«إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»۲»

مراتب جعل و خلق

جعل بعد از خلق می باشد ،یعنی خداوند اول یک چیزی را آفریده است آن وقت آن آفریده در عالمی که مخلوق شد و خلق شد برای ما قابل دسترس نبود و از آن عالم بالا و آسمانی باید آن را پایین می آوردند لذا برای اینکه در دسترس ما قرار گیرد باید تبدیل به چیزی شود که اینجا قابلیت استفاده داشته باشد .

مراحل خلق و نزول قرآن

لذا آن موجودی که در قبل از آمدن روی زمین بود و بعد قرآن شد خواندنی شد ،یعنی خداوند آن را به صورت خواندنی قرار داد لذا فرمود:«جَعَلْناهُ قُرْآناً» کلمه «جَعَلْناهُ»یعنی ما آن را تبدیل کردیم به چیزی که خواندنی بود و اسم آن قرآن شد .

چگونگی قابلیت قرآن

بنابراین خلق شده بود منتهی مخلوقی بود که در دسترس دنیایی نبود ،چون باید نازل و تنزیل می شد باید به صورتی در می آمد که قابلیت تنزیل و انزال داشته باشد ،یعنی قابلیت فرود از بالا به پایین داشته باشد.

تفاوت تنزیل و انزال قرآن

می دانید که کلمه «نزل» یعنی چیزی که از بالا به پایین می آید منتهی اگر در باب افعال باشد که از باب انزال به آن بگوییم یعنی قطعا همه ی آن یکپارچه پایین می آید اما زمانی تنزیل است اما تدریجا پایین می آید ،مثلا شما ظرف آبی را به یکباره پایین می ریزید و یک زمانی کم‌کم می ریزید و پایین می آید .

دو صورت نزول قرآن

آنچه مسلم می باشد قرآن به دو صورت برای پیامبر نازل شده است؛ اول به صورت انزالی یعنی دفعی و دوم به صورت تنزیلی و آنچه در این باب مسلم می باشد تاریخ بیست و هفتم رجب شروع بعثت بود که یک ماه و چند روز تا ماه مبارک رمضان فاصله داشت اما «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»۳ و آنچه در اینجا به دست می آید از مقدم و موخر همه مطالب این است که دفعی و انزال قرآن در ماه مبارک رمضان بوده است.

چگونگی قوه و فعل بودن قرآن 

بنابراین قرآن را قرآن فرموده اند به خاطر اینکه بتواند قابلیت هدایت خود را به فعل برساند ،چون در بدو خلق خود قوه «هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏» ۴ داشت و بعد برای اینکه بتواند به فعلیت برسد و واقعا به این دنیا بیاید باید قرآن و خواندنی می شد و بعد که خواندنی شد به صورت کتاب در آمد .

چگونگی خواندنی شدن قرآن 

 هر خواندنی باید کتاب شود لذا «ذلِکَ الْکِتابُ»۵ را قبلا داشتیم که یعنی همان چیزی می باشد که خداوند در عالم بالا آن را از آن صورت ملکوتی به صورت نوشتاری و خواندنی درآورد و به صورت مابین الدفتین یعنی روی یک سری اوراق اعم از هر جنسی مانند کاغذ ،پوست و پارچه باشد ،در آورد و بر پیامبر نازل کرد .

توضیح به فعلیت رسیدن قرآن 

اینجا هم «إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»۶ مقصود این است که خداوند قرآن رابعد از خلقتش که قابلیت هدایت و «وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ»۷ داشت را به فعلیت برساند را قرآن کرد ،یعنی آن را خواندنی کرد تا بتواند آن را بر این عالم دنیا نازل کند و در این عالم دنیا برای مردم هدایتگری و «وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ»۸اما اگر به صورت قران در نیامده بود قابلیت اینکه به این عالم بیاید را نداشت .

قوه و فعلیت انسان 

مانند یک انسان که قبل از تولدش مثلا در عالم ذر به گونه ای موجود بوده است ،بعد به صورت ماده و نطفه در رحم ماده باید رشد پیدا کند و به صورت طفل به دنیا بیاید تا بتواند در این دنیا به صورت انسان خودش را نشان دهد لذا تا زمانی که به صورت نطفه و به صورت آن ماده در نیاید نمیتواند به این دنیا بیاید و بشود خمینی یا محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) .

توضیح چگونگی موجود شدن قرآن 

بنابراین قرآن هم همین موجودی می باشد که در عالم واقع وقتی خلق و آفریده شد به گونه ای بود که بالقوه «هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ»۹ را دارد و بالفعل آن باید قرآن و خواندنی می شد اما باید نازل می شد و در این عالم می امد ،از بالا به پایین می امد و قابلیت دسترسی عالم را پیدا می کرد .

نقش اسباب و علل در نزول قرآن 

لذا در این آیه که خداوند تبارک و تعالی فرموده:«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»۱۰ چون بحث مجهول آوردن فعل ها مطالبی را دارد ؛ اول اینکه عظمت فاعل را در اینجا می رساند که خداوند تبارک و تعالی می باشد اما از جهت اینکه در آنجا باید خداوند یک سری اسباب و عللی را به کار ببرد و به همین جهت فرمود:« إِنَّا أَنْزَلْناهُ»۱۱ یعنی به صورت جمع مع الغیر آن را بیان می کند یعنی اسباب و عللی در نزول قرآن موثر است .

دلیل مجهول بودن لفظ «أُنْزِلَ»

لذا در اینجا هم اسباب و عللی را خداوند تبارک و تعالی برای اینکه بتواند در ماه مبارک رمضان قرآن را بر پیامبر نازل کند، بکار برده که یکی از آنها بحث جعل بوده که «قُرْآناً عَرَبِیًّا» باشد به همین جهت در آیه مورد بحث فرمود :«أُنْزِلَ» و آن را مجهول بیان فرموده اند برای اینکه عظمت کار را بسیار و بزرگی وجود قرآن را بیان کند .

معنای واژه «الْقُرْآنُ»

در ادامه کلمه «الْقُرْآنُ» را می فرماید که این کلمه را با الف و لام عهد حضور می آورد یعنی همین کتابی که دست شماست که البته قرآن هم شامل آیه آیه و حتی حرف حرف آن می شود ؛ یعنی هم شامل جزء آن و هم شامل کل آن می شود .

علت نکره بودن لفظ «هُدىً»

همچنین کلمه «هُدىً» را به صورت نکره فرموده برای اینکه اطلاق بر هدایت دارد ،یعنی هر گونه هدایتی که انسان بخواهد آن هم «هُدىً لِلنَّاسِ» یعنی همه ی مردم که هدایت عامه و مطلقی دارد و شمول بر همه افراد مهدی دارد ،یعنی آنهایی که هدایت شده اند.

معنای هدایت خاصه خداوند

 لکن هدایت خاص آن که همان هدایت اولیاء خدا و ائمه اطهار (سلام الله علیهم اجمعین) هستند و به تبع آن ها هم تابعین آنها هستند ،یعنی آنهایی که به دنبال اهل بیت و پیامبر حرکت کردند .

معنای واژه بینه

کلمه «بَیِّناتٍ» را هم مجددا به صورت نکرده فرموده که بینه یعنی چیزی که برای شما روشنگری می کند و خود کلمه بینه از «بینونه» گرفته شده یعنی چیزی که از چیز دیگر جدا می کنند .

مثال برای معنای بینه

 مثلا آن زارع وقتی گندم را خورد می کند کاه و دانه با هم هستند که باید آن را بینونه کند، یعنی باید دانه ها را از کاه جدا کند لذا این کاری که او انجام می دهد را نوعی بینه سازی است یعنی بینه ای می آورد و آن را بینونه می کند .

بینه بودن قرآن برای انسان ها

بینونه یعنی چراغی روشن می شود که راه را از کاه برای شما مشخص میکند ،حق را از باطل برای شما مشخص می کند لذا «بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏»۱۲ یعنی بینه ای می شود از جهت اینکه هدایت کند و شما را به سمت و سوی صلاح ببرد.

معنای واژه فرقان 

عبارت «وَ الْفُرْقانِ » یعنی بینه و جدا کننده حق و باطل،غلط از صحیح ،صحیح از غیر صحیح و درست از نادرست است ،البته دقت کنید که یکی از نام های دیگر قران ، فرقان است منتهی کلمه فرقان توصیف می باشد آنجا فرموده:«جَعَلْناهُ قُرْآناً» اما در این آیه می فرماید:«بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ»۱۳ این فرقان بودن آن لقب و توصیف می باشد لذا آنجا تسمیه داشت ولی اینجا تسمیه ندارد .

منابع

۱_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۲_ سوره زخرف آیه ۳

۳_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۴_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۵_ سوره بقره آیه ۲

۶_ سوره بقره آیه ۳

۷_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۸_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۹_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۱۰_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۱۱_ سوره قدر آیه ۱

۱۲_ سوره بقره آیه ۱۸۵

۱۳_ سوره بقره آیه ۱۸۵

فصل اول: مقدمه و کلیات

۱٫۱٫ ماه رمضان و نزول قرآن

ماه رمضان، ماهی است که قرآن در آن نازل شده است. قرآن به عنوان هدایت‌گر انسان‌ها و روشن‌کننده راه حق از باطل، در این ماه مقدس بر پیامبر اکرم (ص) نازل شد. این نزول، هم به صورت دفعی و هم تدریجی صورت گرفته است.

۱٫۲٫ وجه تسمیه قرآن

علامه طباطبایی در تفسیر خود بیان می‌کند که قرآن قبل از نزول به صورت کتاب، موجودیتی در عالم بالا داشته است. خداوند آن را به صورت خواندنی درآورد تا برای انسان‌ها قابل استفاده باشد. این تبدیل، قرآن را به کتابی هدایت‌گر تبدیل کرد.

۱٫۳٫ مراحل خلق و نزول قرآن

قرآن ابتدا در عالم بالا خلق شد و سپس به صورت خواندنی درآمد تا بتواند به این دنیا نازل شود. این فرآیند شامل دو مرحله اصلی است: خلق در عالم بالا و نزول به صورت خواندنی در این دنیا.

۱٫۴٫ تفاوت تنزیل و انزال

نزول قرآن به دو صورت انجام شده است: انزال (دفعی) و تنزیل (تدریجی). انزال به معنای نزول یک‌باره و کامل است، در حالی که تنزیل به معنای نزول تدریجی و بخش‌به‌بخش است.

۱٫۵٫ نزول دفعی قرآن در ماه رمضان

نزول دفعی قرآن در ماه رمضان اتفاق افتاد. این نزول، آغاز هدایت انسان‌ها و روشن‌شدن راه حق از باطل بود. ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد.

۱٫۶٫ قوه و فعلیت قرآن

قرآن در ابتدا به صورت قوه‌ای از هدایت وجود داشت و سپس به صورت فعلیت درآمد. این تبدیل، قرآن را به کتابی قابل خواندن و هدایت‌گر تبدیل کرد.

۱٫۷٫ خواندنی شدن قرآن

برای اینکه قرآن بتواند در این دنیا هدایت‌گر باشد، باید به صورت خواندنی درمی‌آمد. این فرآیند، قرآن را به کتابی تبدیل کرد که انسان‌ها بتوانند از آن استفاده کنند.

۱٫۸٫ به فعلیت رسیدن قرآن

قرآن پس از نزول، به صورت کتابی درآمد که انسان‌ها بتوانند آن را بخوانند و از هدایت آن بهره‌مند شوند. این فرآیند، قرآن را از حالت قوه به حالت فعلیت رساند.

۱٫۹٫ قوه و فعلیت انسان

همان‌طور که انسان قبل از تولد در عالم ذر وجود دارد و سپس به دنیا می‌آید، قرآن نیز قبل از نزول در عالم بالا وجود داشت و سپس به این دنیا نازل شد.

۱٫۱۰٫ نقش اسباب و علل در نزول قرآن

نزول قرآن نیازمند اسباب و عللی بود که خداوند آنها را به کار گرفت. این اسباب، قرآن را به صورت خواندنی درآوردند تا بتواند در این دنیا هدایت‌گر باشد.

فصل دوم: تحلیل مفاهیم کلیدی

۲٫۱٫ معنای واژه «القرآن»

واژه «القرآن» به معنای کتابی است که خواندنی است. این واژه با الف و لام عهد حضور آورده شده است، یعنی همان کتابی که در دست ماست.

۲٫۲٫ علت نکره بودن لفظ «هدی»

لفظ «هدی» به صورت نکره آورده شده است تا بر هدایت عام و مطلق دلالت کند. این هدایت، شامل همه انسان‌ها می‌شود.

۲٫۳٫ معنای هدایت خاصه خداوند

هدایت خاص، مربوط به اولیاء خدا و ائمه اطهار (ع) است. این هدایت، شامل کسانی می‌شود که به دنبال اهل بیت و پیامبر حرکت می‌کنند.

۲٫۴٫ معنای واژه «بینه»

واژه «بینه» به معنای چیزی است که روشن‌کننده راه است. این واژه از «بینونه» گرفته شده است، یعنی چیزی که حق را از باطل جدا می‌کند.

۲٫۵٫ مثال برای معنای بینه

مثال بینه، مانند جدا کردن دانه از کاه است. بینه، راه را از گمراهی جدا می‌کند و انسان را به سمت صلاح هدایت می‌کند.

۲٫۶٫ بینه بودن قرآن برای انسان‌ها

قرآن به عنوان بینه، راه حق را از باطل جدا می‌کند و انسان‌ها را به سمت صلاح هدایت می‌کند.

۲٫۷٫ معنای واژه «فرقان»

واژه «فرقان» به معنای جداکننده حق از باطل است. این واژه، یکی از نام‌های قرآن است که به عنوان توصیف به کار می‌رود.

۲٫۸٫ تفاوت تسمیه و توصیف در قرآن

در برخی آیات، قرآن به عنوان «فرقان» توصیف شده است، در حالی که در برخی دیگر، این واژه به عنوان تسمیه به کار رفته است.

فصل سوم: تحلیل نزول قرآن

۳٫۱٫ نزول دفعی و تدریجی قرآن

قرآن به دو صورت دفعی و تدریجی نازل شده است. نزول دفعی در ماه رمضان و نزول تدریجی در طول ۲۳ سال انجام شده است.

۳٫۲٫ نقش ماه رمضان در نزول قرآن

ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد. این ماه، ماه هدایت و روشن‌شدن راه حق از باطل است.

۳٫۳٫ اسباب و علل نزول قرآن

نزول قرآن نیازمند اسباب و عللی بود که خداوند آنها را به کار گرفت. این اسباب، قرآن را به صورت خواندنی درآوردند.

۳٫۴٫ مجهول بودن لفظ «أنزل»

لفظ «أنزل» به صورت مجهول آورده شده است تا عظمت کار خداوند را نشان دهد. این لفظ، بزرگی و اهمیت نزول قرآن را بیان می‌کند.

۳٫۵٫ نقش جعل در نزول قرآن

جعل، به معنای تبدیل چیزی به شکل دیگر است. خداوند قرآن را به صورت خواندنی درآورد تا بتواند در این دنیا هدایت‌گر باشد.

فصل چهارم: نتیجه‌گیری

۴٫۱٫ جمع‌بندی یافته‌ها

قرآن به عنوان کتاب هدایت، ابتدا در عالم بالا خلق شد و سپس به صورت خواندنی درآمد. نزول قرآن به دو صورت دفعی و تدریجی انجام شده است.

۴٫۲٫ اهمیت ماه رمضان

ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد. این ماه، ماه هدایت و روشن‌شدن راه حق از باطل است.

۴٫۳٫ نقش اسباب و علل در نزول قرآن

نزول قرآن نیازمند اسباب و عللی بود که خداوند آنها را به کار گرفت. این اسباب، قرآن را به صورت خواندنی درآوردند.

۴٫۴٫ معنای واژه‌های کلیدی

واژه‌هایی مانند «القرآن»، «هدی»، «بینه» و «فرقان» هر کدام معنای خاصی دارند که به هدایت و روشن‌شدن راه حق از باطل اشاره می‌کنند.

۴٫۵٫ نتیجه نهایی

قرآن به عنوان کتاب هدایت، ابتدا در عالم بالا خلق شد و سپس به صورت خواندنی درآمد. نزول قرآن به دو صورت دفعی و تدریجی انجام شده است و ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد.

سوالات تخصصی و پاسخ‌ها

  1. وجه تسمیه قرآن چیست؟

   – قرآن به معنای خواندنی است و خداوند آن را به صورت خواندنی درآورد تا برای انسان‌ها قابل استفاده باشد.

  1. تفاوت تنزیل و انزال چیست؟

   – تنزیل به معنای نزول تدریجی و انزال به معنای نزول دفعی است.

  1. نزول دفعی قرآن در چه ماهی اتفاق افتاد؟

   – نزول دفعی قرآن در ماه رمضان اتفاق افتاد.

  1. معنای واژه «بینه» چیست؟

   – بینه به معنای چیزی است که راه را روشن می‌کند و حق را از باطل جدا می‌کند.

  1. نقش اسباب و علل در نزول قرآن چیست؟

   – اسباب و علل، قرآن را به صورت خواندنی درآوردند تا بتواند در این دنیا هدایت‌گر باشد.

  1. چرا لفظ «أنزل» به صورت مجهول آورده شده است؟

   – برای نشان دادن عظمت کار خداوند و بزرگی نزول قرآن.

  1. معنای واژه «فرقان» چیست؟

   – فرقان به معنای جداکننده حق از باطل است.

  1. قرآن چگونه به فعلیت رسید؟

   – قرآن پس از نزول، به صورت کتابی درآمد که انسان‌ها بتوانند آن را بخوانند و از هدایت آن بهره‌مند شوند.

  1. نقش ماه رمضان در نزول قرآن چیست؟

   – ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد.

  1. معنای هدایت خاصه خداوند چیست؟

    – هدایت خاص، مربوط به اولیاء خدا و ائمه اطهار (ع) است.

تحلیل علمی و جذاب

قرآن به عنوان کتاب هدایت، ابتدا در عالم بالا خلق شد و سپس به صورت خواندنی درآمد. این فرآیند، قرآن را از حالت قوه به حالت فعلیت رساند. نزول قرآن به دو صورت دفعی و تدریجی انجام شده است و ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد. واژه‌هایی مانند «القرآن»، «هدی»، «بینه» و «فرقان» هر کدام معنای خاصی دارند که به هدایت و روشن‌شدن راه حق از باطل اشاره می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

قرآن، هدایت، بینه، فرقان، نزول، تنزیل، انزال، ماه رمضان، علامه طباطبایی، سید قطب.

نتیجه ناب و عالی

قرآن به عنوان کتاب هدایت، ابتدا در عالم بالا خلق شد و سپس به صورت خواندنی درآمد. نزول قرآن به دو صورت دفعی و تدریجی انجام شده است و ماه رمضان به عنوان ماه نزول قرآن، جایگاه ویژه‌ای در اسلام دارد. واژه‌هایی مانند «القرآن»، «هدی»، «بینه» و «فرقان» هر کدام معنای خاصی دارند که به هدایت و روشن‌شدن راه حق از باطل اشاره می‌کنند. این فرآیند، قرآن را از حالت قوه به حالت فعلیت رساند و آن را به کتابی هدایت‌گر تبدیل کرد.

 – ۱۲ _ ۰۲ _ ۱۴۰۲

فهرست مطالب

برچسب ها

/ / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / / /

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*

شماره تماس

09123510210

ایمیل

TafsireRezvan@Gmail.Com

آدرس

اصفهان - محل تدریس استاد - حوزه علمیه صدر بازار

New Page 1