تفسیر سوره مبارکه بقره آیه ۱۸۲ جلسه ۳ حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی ۳ جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و دو بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى بِالْأُنْثى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخیهِ شَیْءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ […]
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی
۳ جلسه تفسیر آیه صد و هشتاد و دو
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى بِالْأُنْثى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخیهِ شَیْءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسانٍ ذلِکَ تَخْفیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ رَحْمَهٌ فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِکَ فَلَهُ عَذابٌ أَلیمٌ (۱۷۸) وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۷۹) کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّهُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقینَ (۱۸۰) فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَى الَّذینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (۱۸۱) فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳)
اى اهل ایمان! در مورد کشته شدگان بر شما قصاص مقرّر و لازم شده: آزاد در برابر آزاد، برده در برابر برده، زن در برابر زن. پس کسى که [مرتکب قتل شده چنانچه] از سوى برادر [دینى] اش [که ولىِّ مقتول است] مورد چیزى از عفو قرار گرفت [که به جاى قصاص، دیه و خونبها پرداخت شود] پس پیروى از روش شایسته و پسندیده [نسبت به وضع مادى قاتل بر عهده عفو کننده است]، و پرداخت دیه و خونبها با نیکویى و خوشرویى [بر عهده قاتل است]. این [حکم] تخفیف و رحمتى است از سوى پروردگارتان؛ پس هر که بعد از عفو، تجاوز کند [و به قصاص قاتل برخیزد] براى او عذابى دردناک است. (۱۷۸) اى صاحبان خرد! براى شما در قصاص مایه زندگى است، باشد که [از ریختن خون مردم بدون دلیل شرعى] بپرهیزید. (۱۷۹) بر شما مقرّر و لازم شده چون یکى از شما را مرگ در رسد، اگر مالى از خود به جا گذاشته است، براى پدر و مادر و خویشان به طور شایسته و پسندیده وصیت کند. این حقّى است بر عهده پرهیزکاران. (۱۸۰) پس کسانى که بعد از شنیدن وصیت، آن را تغییر دهند، گناهش فقط بر عهده آنانى است که تغییرش مىدهند یقیناً خدا شنوا و داناست. (۱۸۱) پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳)
تفسیر سوره مبارکه بقره – آیه ۱۸۳
آیه ۱۸۳ | روزه سبب کاهش فساد و افزایش تقوا است
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ یدالله رضوانی
«أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ اللَّعینِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَ اللَّعنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی أعْدائِهِمْ مِنَ الآنِ إلِی قِیامِ یَومِ الدِّینِ».
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى بِالْأُنْثى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخیهِ شَیْءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسانٍ ذلِکَ تَخْفیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ رَحْمَهٌ فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِکَ فَلَهُ عَذابٌ أَلیمٌ (۱۷۸) وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاهٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۷۹) کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّهُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقینَ (۱۸۰) فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَى الَّذینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (۱۸۱) فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (۱۸۲) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳)
اى اهل ایمان! در مورد کشته شدگان بر شما قصاص مقرّر و لازم شده: آزاد در برابر آزاد، برده در برابر برده، زن در برابر زن. پس کسى که [مرتکب قتل شده چنانچه] از سوى برادر [دینى] اش [که ولىِّ مقتول است] مورد چیزى از عفو قرار گرفت [که به جاى قصاص، دیه و خونبها پرداخت شود] پس پیروى از روش شایسته و پسندیده [نسبت به وضع مادى قاتل بر عهده عفو کننده است]، و پرداخت دیه و خونبها با نیکویى و خوشرویى [بر عهده قاتل است]. این [حکم] تخفیف و رحمتى است از سوى پروردگارتان؛ پس هر که بعد از عفو، تجاوز کند [و به قصاص قاتل برخیزد] براى او عذابى دردناک است. (۱۷۸) اى صاحبان خرد! براى شما در قصاص مایه زندگى است، باشد که [از ریختن خون مردم بدون دلیل شرعى] بپرهیزید. (۱۷۹) بر شما مقرّر و لازم شده چون یکى از شما را مرگ در رسد، اگر مالى از خود به جا گذاشته است، براى پدر و مادر و خویشان به طور شایسته و پسندیده وصیت کند. این حقّى است بر عهده پرهیزکاران. (۱۸۰) پس کسانى که بعد از شنیدن وصیت، آن را تغییر دهند، گناهش فقط بر عهده آنانى است که تغییرش مىدهند یقیناً خدا شنوا و داناست. (۱۸۱) پس کسى که از انحراف وصیت کننده [در مورد حقوق ورثه] یا از گناه او [که به کار نامشروع و ناحقّى وصیت کند] بترسد، و میان ورثه [با تغییر دادن وصیت بر اساس احکام دین] اصلاح دهد، گناهى بر او نیست یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸۲) اى اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید. (۱۸۳)
در آیات قبلی اگر دقت کنید «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصَاصُ» ۱ را فرمود بعد فرمود که بحث وصیت را اهمیت دهید که باید به نفع والدین و اقربین باید انجام شود اینها همه احکامی هستند که برای انسان خوشحالکننده است که بدانند اگر کسی کشته شد آن قاتل فرار نمیکند و بعد اگر کسی «إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ» ۲ شد باید به نفع والدین و اقربین باید وصیت کند.
در واقع اینجا برای اینکه حکمی شدید را بیاورند توطئهای ایجاد میشود چرا که حکم حدت و شدت دارد بحث روزه که میگویند نخور، نیاشام و جماع نکن و امثال آنها ؛لذا این بحث صیام را به دنبال آن میآورند دو حکم آسان میآورند تا آن حکم و چیزی که برای انسانها کراهت دارد آن چیزی که به دنبالش هستید و اشتهای آن را دارید کنار بگذارید و صرف نظر کنید را نقل کند.
مجددا در آیات فروکش میکند و آن را کاهش میدهد یعنی نباید چیزی بخورید و بیاشامید اما «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» چند روزی بیش نیست مانند حضرت یوسف که درباره ایشان گفتند «بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَراهِمَ مَعْدُودَهٍ» ۳ چند درهم ناچیز او را خریدند بعد از آن مجددا آسان میکنند «فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ » ۴ در سفر روزه نگیر!
به محض گفتن «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ» ۵ این مقداری برای مردم سخت میشود چون نمیدانند به چه علت نباید چیزی بخورند طبق آیه باید از همه چیزهایی که به آن اشتها دارید، بخورید یا بیاشامید و جماع کنید مسافرت و شنا رفتن باید آنها را کنار بگذارید بعد «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» را ذکر میکند.
کلمه «أَیَّامًا» از نظر ترکیبی به صیام اشاره دارد بعد از آن طرف آیه بعدی که می فرماید:«شَهْرُ رَمَضَانَ» از نظر ترکیبی بدل از «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» میباشد پس آنچه که حکم عملی در بحث صیام شد مربوط به ماه مبارک رمضان میشود همان ترکیباتی که عرض کردیم وجود دارد و در آیه میفرماید :«فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ» ۶
اگر امر غایب آمد امر غایب ظهور در وجوب دارد بعد «فَلْیَصُمْهُ» هم امر غایب بوده و ظهور در وجوب دارد و هم خود کلمه و ماده صم در آن وجود دارد هر دو هستند و بعد «شَهْرُ رَمَضَانَ» مسلما باید دقت کنیم در این سه آیه کل مبحث ماه مبارک رمضان و صیام در آن وجود دارد.
سه آیه هم از لحاظ ترکیبی به یکدیگر مربوط هستند که عرض کردیم «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ»متعلق به صیام میباشند و بعد «شَهْرُ رَمَضَانَ» بدل از «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» است پس این سه آیه با هم نازل شده و تشریع کرده که ماه مبارک رمضان زمان صیام میباشد و باید در آن روزه گرفته شود.
البته بحث بیمار را که بیان میکند احکام خاصی دارد که چه کسی مریض باشد یا چه نوع مریضی داشته باشد؟ مریضی که روزه برای آن مضر باشد یعنی نخوردن و نیاشامیدن برای او ضرر داشته باشد یا بیماری که باید دارو بخورد کسی که نمیتواند و طاقت ندارد تشریع داشته باشد.
از نظر احکامی اشاره کردیم که اگر کسی بیماری او تا ماه مبارک رمضان مستدام باشد، صوم ماه مبارک قبلی که نتوانسته آنها را ادا کند قضا ندارد و باید فدیه بدهد و مد طعام را پرداخت میکند چیزی به ذمه او نیست بعد در بحث خود صوم را اشاره کردیم از نظر فقهی مسلما صیام از تعبدیات است یعنی از واجباتی میباشد که حتما باید به قصد امتثال امر الهی و به عبارت دیگر به قصد قربت باید انجام دهد.
اگر روزه به قصد قربت انجام نشود چه جزء و چه کل آن باطل خواهد بود اگر باطل شد باید آن را تکرار کرده و قضای آن را ادا کند علاوه بر آن باید دقت کنیم و استقرائا اشاره نماییم که غسل و وضو و تیمم نیز تعبدی هستند یعنی باید به قصد امتثال الهی باید انجام گردد و الا مبیح صلاه نمیشود.
روزه ماه مبارک در رمضان برای کسانی که حاضر در وطن هستند واجب میباشد صیام از واجبات تعبدیه بوده و همین آیه که اینجا فرمود «فَلْیَصُمْهُ» دلالت بر وجوب دارد و وجوب آن نیز به قرائنی در اینجا ذکر شد باید تعبدی باشد و محضا لله انجام شود.
یک بحثی داریم که آیا اطلاق الصیغه دلالت بر تعبدی یا توسلی میکند این جای بحث دارد که آیا واقعا توسلی از اطلاق میگیریم و مؤونه زائده تعبدی است یا خیر برعکس میباشد پس این جای بحث دارد به نظر میرسد در اعمال عبادی غیر معاملات آنچه که برای انسان وارد شده و واجب میشود، تعبدی بوده و باید رعایت گردند.
لذا اطلاق صیغه شامل آن میشود و در بحث اصول جای خودش را دارد اگر در اصول جایگاهی بود باید توضیح داده شود مسلما صیام و صوم باید به قصد قربت انجام شوند که روز قبل توضیح دادم همان قصد امتثال امر شارع مقدس است.
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ» ۷ خداوند تبارک و تعالی یک آرامبخش برای ما اینجا میآورد در آیه «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ»۸ مسلما این عبادت، از عباداتی میباشد که یک مقدار خوشایند مکلفین نیست لذا اولا در این آیه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» ۹ فرمود.
برای مثال به ما میگویند شما که روحانی هستید باید یک سری مباحات را ترک کنید اینجا خداوند میفرماید :«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» ۱۰ ای کسانی که مومن هستید یا ایها الناس نگفته بلکه «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» روزه گرفتن زیبنده ایمان است بعد «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ» ۱۱ نه اینکه فقط شما اینگونه باشید صیام برای مومنین قبل از شما نیز واجب بود!
روزه فقط برای مومنان کنونی نیست این موارد فراز و نشیبهایی هستند که در آیات آورده و میفرماید :«أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» یعنی چند روزی بیش نیست تصور نکنید کل عمر را باید روزه بگیرید این «أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ» که به صورت نکره آورده ایاما یعنی چند روز و معدودات را به معنای کم ذکر میکند مانند همان دراهم معدوده که برای حضرت یوسف گفته شد یعنی او را به درهمی ناچیز فروختند.
در انتها یک چیز را اضافه میکند «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» ای مومن اگر روزه بگیری متقی میشوی! آثار صیام را میگوید که سرآمد همه آثار میباشد و بعد مجددا آرامبخش خواهد بود اگر شما مریض بودید «فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا» ۱۲ مرض خاصی را نام برده «أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ» یا اینکه به مسافرت رفته تا اگر مسافرت رفتید «فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ ۚ » ۱۳ چند روز بعد آن را ادا کن!
مسلما ما اگر روزه مبارک رمضان را در هر سفری که باشیم نباید آن را ادا کنیم بنابر آنچه که از این کلمه «عَلَىٰ سَفَرٍ» استفاده میکنیم چون نکره است و تنوین خورده یعنی هر سفری که باشید روزه و نماز شما شکسته میباشد اینجا بنابر القای خصوصیت و تنقیح مناط به صریح و دلالت خود این کلمه سفر باید روزه را خورد!
بنابراین اکنون به نظر مراجعه و علمایی که در بحث سفر نظر حضرت امام به حقیقت معنا نزدیکتر است از نظرات دیگران چون کثرت سفر در آنجا لحاظ نشده بلکه مورد خاص گفته شده بنابر اکتفا کردن بر قدر متیقن بر مورد خاص ما باید همان را در نظر بگیریم و اگر خواستیم خلاف این اصل عمل کنیم دلیل لازم دارد.
اگر بخواهیم در سفر باشیم و روزه بگیریم دلیل لازم دارد دلیل که مسلم باشد برای کسانی میباشد که کار آنها سفر کردن باشد مانند رانندگان، خلبانان و ملوانان یعنی شغل او سفر باشد لذا باز فرمود که در اینجا تخفیف وجود دارد که این حکم روزه شدت و حدت دارد اما اگر مسافرت بودید (هر سفری بود تفاوتی ندارد) روزه نگیرید یا اگر مریضی داشتید که در آن، روزه برای شما سخت و مشکل بود خود این بیماری سبب میشود روزه نگیرید حتی اگر طولانی شود و به ماه مبارک رمضان بعدی برسد، قضا نیز ندارد.
۱_سوره بقره آیه ۱۷۸
۲_سوره بقره آیه ۱۸۰
۳_سوره یوسف آیه ۲۰
۴_سوره بقره آیه ۱۸۴
۵_سوره بقره آیه ۱۸۳
۶_سوره بقره آیه ۱۸۵
۷_سوره بقره آیه ۱۸۳
۸_سوره بقره آیه ۱۸۳
۹_سوره بقره آیه ۱۸۳
۱۰_سوره بقره آیه ۱۸۳
۱۱_سوره بقره آیه ۱۸۳
۱۲_سوره بقره آیه ۱۸۴
۱۳_سوره بقره آیه ۱۸۴
۱. مقدمه
در آیات قبلی قرآن، به احکام قصاص و وصیت پرداخته شد که این احکام برای انسان خوشحالکننده و اطمینانبخش هستند. حال در آیه ۱۸۳ سوره بقره، به احکام روزه و شدت آن اشاره میشود.
۲٫ احکام خوشحالکننده برای انسان
آیه “کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصَاصُ” به انسانها اطمینان میدهد که قاتل نمیتواند از مجازات فرار کند. همچنین آیه “إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ” توصیه به وصیت به نفع والدین و اقربین میکند.
۳٫ احکام روزه و شدت آن
برای بیان حکم شدید روزه، دو حکم آسانتر مطرح شده است. روزه شامل خودداری از خوردن، آشامیدن و جماع است که برای انسانها ممکن است دشوار باشد.
۴٫ سهولت در آیات قرآن
آیات بعدی، روزه را با عباراتی مانند “أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ” تسهیل میکنند و میفرمایند روزه تنها چند روز است و نیازی به نگرانی زیاد نیست.
۵٫ حکم روزه در سفر و بیماری
اگر کسی در سفر یا بیمار باشد، میتواند روزه را به تعویق بیاندازد و در روزهای دیگری از سال ادا کند: “فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ”.
۶٫ احکام روزه و مفطرات آن
روزه شامل خودداری از خوردن، آشامیدن، جماع و مسافرت است. این مفطرات باید در طول روزه رعایت شوند.
۷٫ حکم عملی بحث صیام
آیه “شَهْرُ رَمَضَانَ” به وضوح بیان میکند که ماه رمضان زمان وجوب روزه گرفتن است. این سه آیه با هم نازل شده و ماه رمضان را به عنوان زمان روزه معرفی کردهاند.
۸٫ تشریع آیات در صیام
این سه آیه تشریع کردهاند که ماه مبارک رمضان زمان صیام است و باید در این ماه روزه گرفته شود.
۹٫ احکام خاص بیماران
بیماران و کسانی که نمیتوانند روزه بگیرند، معاف هستند و میتوانند در روزهای دیگری از سال روزه بگیرند. اگر بیماری تا ماه رمضان بعدی ادامه یابد، فرد باید فدیه بدهد.
۱۰٫ قصد قربت در احکام
روزه باید به قصد قربت انجام شود. اگر بدون قصد قربت انجام شود، باطل است و باید قضای آن را ادا کرد.
۱۱٫ روزه جزئی از واجبات تعبدی
روزه ماه رمضان برای کسانی که در وطن هستند، واجب است و باید به قصد قربت انجام شود.
۱۲٫ بحث اطلاق صیغه در تعبدیات
آیا اطلاق الصیغه دلالت بر تعبدی یا توسلی میکند؟ این بحث جای تحقیق دارد. در اعمال عبادی، تعبدی بودن باید رعایت شود.
۱۳٫ ذکر آرام بخش در آیه
آیه “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ” با عبارت “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا” آرامبخش است و روزه گرفتن را زیبنده ایمان میداند.
۱۴٫ روزه زیبنده ایمان
روزه تنها برای مومنان کنونی نیست، بلکه برای مومنان قبل از آنها نیز واجب بوده است.
۱۵٫ روزههای معدود برای مومنان
آیه “أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ” به مومنان اطمینان میدهد که روزه تنها چند روز است و نیازی به نگرانی زیاد نیست.
۱۶٫ آثار صیام برای مومنان
روزه گرفتن به متقین شدن کمک میکند و آثار مثبت آن برای مومنان بیان شده است.
۱۷٫ حکم روزه در سفر
در سفر، روزه گرفتن اجباری نیست و باید بعداً ادا شود. هر سفری که باشد، روزه و نماز باید شکسته شود.
۱۸٫ نظر حضرت امام درباره روزه
نظر حضرت امام درباره روزه در سفر، نزدیکتر به حقیقت است و کثرت سفر در آن لحاظ نشده است. باید به احکام خاص توجه کرد.
۱۹٫ شدت در احکام روزه
روزه گرفتن در سفر نیاز به دلیل قوی دارد. اگر بیماری یا سفری باشد که روزه گرفتن مشکل باشد، روزه نباید گرفته شود.
۲۰٫ نتیجهگیری
روزه یکی از واجبات دینی است که باید به قصد قربت انجام شود. احکام خاصی برای بیماران و مسافران وجود دارد که باید رعایت شود.
کلید واژهها
قصاص, وصیت, روزه, ماه رمضان, سهولت, مفطرات, سفر, بیماری, فدیه, قصد قربت, واجبات تعبدی, تعبدیات, توسلی, ایمان, آرام بخش, آثار صیام, حکم روزه, نظر حضرت امام, شدت, احکام
سوالات علمی
۱٫ آیه ۱۸۳ سوره بقره به چه موضوعی اشاره دارد؟
پاسخ: به احکام روزه و شدت آن.
۲٫ چه کسانی از روزه معاف هستند؟
پاسخ: بیماران و مسافران.
۳٫ روزه شامل چه مواردی است؟
پاسخ: خودداری از خوردن، آشامیدن و جماع.
۴٫ آیا روزه در ماه رمضان واجب است؟
پاسخ: بله، روزه در ماه رمضان واجب است.
۵٫ اگر کسی نتواند روزه بگیرد، چه باید کند؟
پاسخ: باید در روزهای دیگری از سال روزه بگیرد.
۶٫ آیا روزه بدون قصد قربت باطل است؟
پاسخ: بله، روزه بدون قصد قربت باطل است.
۷٫ احکام خاص بیماران چیست؟
پاسخ: بیماران میتوانند روزه را به تعویق بیاندازند و فدیه بدهند.
۸٫ نظر حضرت امام درباره روزه در سفر چیست؟
پاسخ: روزه در سفر نیاز به دلیل قوی دارد و کثرت سفر لحاظ نمیشود.
۹٫ آثار روزه برای مومنان چیست؟
پاسخ: روزه به متقین شدن کمک میکند.
۱۰٫ آیا روزه در امتهای پیشین وجود داشته است؟
پاسخ: بله، روزه در امتهای پیشین نیز واجب بوده است.
نتیجهگیری نهایی
روزه یکی از واجبات دینی است که باید به دقت و به قصد قربت انجام شود. احکام خاصی برای بیماران و مسافران وجود دارد که باید رعایت شود. رعایت این اصول نشاندهنده تقوا و پیروی از دستورات الهی است.
۲۴_۱۱_۱۴۰۱
بازدیدها: 32
فهرست مطالب
تمامی حقوق این سایت محفوظ است.