طبري گويد: روز عاشورا هم مطالبي را براي دشمن و دوست بيان نمود. تا آنجا که فرمود: اي مردم! اگر سخن مرا عادلانه يافتيد براي جنگ با من عذري نداريد و اگر عادلانه نبود دست به دست هم دهيد کاري را که مي‏خواهيد بي‏دغدغه انجام دهيد و پشتيبان من هم خدايي است که قرآن را نازل کرده است. امام حسين روي اشتر نشسته و با صداي بلند سخن مي‏گفت. صدايش در اردوگاه [ صفحه 168] پيچيد و زنان و )کودکان( حرم با شنيدن سخنان حضرت، شيون و زاري کردند. امام سخنانش را قطع کرد و به برادرش عباس و علي‏اکبر فرمود به خيمه برويد و زنان را ساکت کنيد. آنها را آرام کنيد که گريه‏هاي فراوان در پيش دارند. [1] .