ابن‏اثير و ديگران نوشته‏اند: »عصر روز نهم محرم ابن‏سعد با سپاهش به اردوي امام تاخت. حسين )ع( برادرش عباس را فرستاد تا هدف دشمن را بداند. گفتند: دستور رسيده که در صورت عدم تسليم با شما بجنگيم. عباس فرمود: پيام شما را به امام مي‏رسانم پس نزد امام آمد و امام در پاسخ فرمود: اگر توانستي امشب را مهلت بگير تا نماز بخوانيم و خدا مي‏داند که من چقدر نماز و قرآن و دعا را دوست دارم. عباس پيام را به دشمن ابلاغ کرد. قيس بن اشعث گفت: ابن‏سعد قبول کن که به خدا فردا صبح آنان زودتر از تو در ميدان جنگ حاضر مي‏شوند.« [1] .