از روزي که عباس، چشم به جهان گشوده بود اميرالمؤمنين و امام حسن و امام حسين را در کنار خود ديده بود و از سايهي مهر و عطوفت آنان و از چشمهي دانش و فضيلتشان برخوردار و سيراب شده بود.
چهارده سال از عمر عباس در کنار علي )ع( گذشت، دوراني که علي )ع( با دشمنان درگير بود. گفتهاند عباس در برخي از آن جنگها شرکت داشت، در حالي که نوجواني در حدود دوازده ساله بود، رشيد و پرشور و قهرمان که در همان سن و سال حريف قهرمانان و جنگاوران بود. علي )ع( به او اجازهي پيکار نميداد، به امام حسن و امام حسين هم چندان ميدان شجاعتنمايي نميداد. اينان ذخيرههاي خدا براي روزهاي آيندهي اسلام بودند و عباس ميبايست جان و توان و شجاعتش را براي کربلاي حسين نگه دارد و علمدار سپاه سيدالشهدا باشد.
|