همچنين مرحوم آيةالله آقانجفي قوچاني نويسنده »سياحت غرب« در کتاب ديگرش بنام »سياحت شرق« مي‏نويسد: به طرف کربلا براي زيارت مي‏رفتم که با حالتي که هوا خيلي گرم بود و شنهاي داغ پاي را آزار مي‏داد از زوار دور شدم و با صداي بلند گريه مي‏کردم... صداي هل من ناصر حضرت را در گوش خيال مي‏شنيدم به حدي که از خود فراموش شده بودم... و به حوضخانه حرم سيدالشهدا رسيدم وضو گرفتم نزديک غروب صداي زنگ ساعت حرم حسيني بلند شد تا ده مرتبه‏اش تمام شد ديدم بطور فصيح مي‏گويد: هل من ناصر ينصرني؟ بدنم لرزيد که از کجا صدائي بلند شد اما جوابي نشنيدم. يک مرتبه از صداي ساعت بزرگ حرم ابوالفضل )ع( صدايي بلند گرديد: لبيک... لبيک... لبيک... و از اين وفا و محبت و ادب... که هنوز بعد از صدها سال هم نسبت به امام زمانش حتي به وسيله زنگ يک زمانسنج، لبيک مي‏گويد. [1] . محبت و ادب و وفا که اينگونه شد ضرب‏المثل و تاريخ‏ساز مي‏شود. مادران ما هم امروزه مي‏توانند از مادر عباس )ع( بياموزند مادران امروزي به جاي القاء عشق‏هاي کاذب و دميدن بر آتش جهل و آداب مغاير فطرت و تشويق دختران و پسرانشان به الگوهاي پوچ، مي‏توانند بدون توجه به فضاي حاکم و يا حتي بدون اعتنا به سيستم مريض و نااميد کننده اجتماعي [ صفحه 66] از زندگينامه ام‏البنين و جگر گوشه‏هايش به خود آيند و نگذارند مقام قدسي مادري اين چنين لگدمال شود و ملعبه قرار گيرد. بايد آنان را آگاه کرد. اما تا خدا نخواهد... ديديم که چگونه افرادي پرت شدند... با چنين شرايطي نه تنها نمي‏توان جواناني شبيه به پيروان قمر بني‏هاشم )ع( داشت که روز بروز سقوط به نيهيليسم اخلاقي و اجتماعي دچار مي‏شوند. اينکه مسئولان براي جلب رأي و رضايت لمپن‏هاي جامعه به فکر اين هستند که بگونه‏اي اجباري پلوراليسم اخلاقي را تزريق نمايند نبايد شرايط را بر طالبين کمال مشتبه کند. امام صادق )ع( فرمود: العالم بزمانه لا يهجم عليه اللوابس: هر کس با شرايط حاکم زمانه خود آشنا باشد دچار بن‏بست‏هاي شبهه‏ناک نمي‏شود. نقل کرده‏اند: پس از اين که حضرت علي عليه‏السلام توسط يکي از شقاوت پيشگان نهروان در محراب عبادت به فوز عظيم شهادت نائل گرديد، مغيره بن نوفل و پس از او، ابوهياج بن سفيان از )امامه( يکي از همسران علي )ع( خواستگاري کردند و او در اين باره با ام‏البنين مشورت کرد. آن زن وفادار در جوابش گفت: سزاوار نيست بعد از مولاي پرهيزگاران، همسرانش حق ازدواج کنند. اين پاسخ سنجيده آن چنان اثر ژرفي در روح و روان امامه و ديگر زنان حضرت علي عليه‏السلام از جمله ليلا و اسما بر جاي نهاد که از آن پس هيچ يک ازدواج نکردند و اين زنان فداکار پس از شهادت همسرشان در حال تجرد باقي ماندند تا آن که به دار بقا شتافتند و به شوهر ارجمندشان ملحق گشتند. [ صفحه 70]