امام حسن مجتبي )ع(.
سيدالشهداء )ع( که ابوالفضل )ع( جان نازنينش را فداي حضرتش نمود.
محمد حنفيه )ع(
محمد مکني به ابنحنفيه، مادرش خوله حنفيه دختر جعفر بن قيس از بنيذئل بن حنفيه است. ازدواج علي )ع( با خوله داستاني دارد که قطب راوندي در کتاب »الخرائج و الجرائح« نقل ميکند که: خوله در دوران ابوبکر اسير شد. طلحه و زبير لباس خود بر او افکندند و هر يک به رسم آن روز خواستار ازدواج با او شدند اما او فرياد برآورد و گفت: آن کس مالک من است که رؤيايي را که مادرم ديده بازگو کند. و لوحي را که در آن نوشتهاي هست و همچنين سخنان مادرم را شرح دهد تا نشاني ازدواج با من باشد. همگي هاج و واج ماندند و عاجز از اين راز. خبر به علي )ع( دادند که امير در جمع حاضر گشت و همه آن راز که در سينه خوله بود بگونهاي بيان کرد و امر غيبي که فقط خوله ميدانست را با ذکر نام و نشان ذکر کرد که حاضران در شگفت شدند پس خوله گفت: ما به خاطر تو اسير شديم و در راه محبت تو اين بلاها و مصيبتها را تحمل کرديم و با علي )ع( ازدواج نمود.
محمد بن حنفيه از اين مادر و سال 16 ه. ق متولد شد و 10 سال از حضرت ابوالفضل )ع( بزرگتر بودند.
او به دستور امام حسين )ع( و بخاطر بيماري تنها فرزند علي )ع( بود که در کربلا شرکت نکرد. اعتقاد کيسانيه بر اين است که وي نمرده است و در کوه رضوي زندگي ميکند. و روزي براي قيام ظهور ميکند. قبر وي بنا به قول ابنقتيبه در طائف است.« [1] .
[ صفحه 44]
در معجم البلدان ياقوت حموي مينويسد: »که مردم جزيزه خارک معتقدند وي قبرش در آنجاست. حتي حموي گويد من اين قبر را زيارت کردهام«. [2] .
عمر اطرف
بنا به گفته ابنداودي در عمدهي الطالب، آخرين فرزند علي )ع( بوده است. ابنکثير در کتاب تهذيب التهذيب ميگويد: مدفن او در مدينه قبرستان بقيع است. [3] در جنگ جمل و جنگ صفين حضور داشت. و در جمل سپر بلاي امام حسن و امام حسين )ع( بود. در صفين روبروي لشگر معاويه گفت: »اي اهل شام اي سگان پليد اي خاندان نفاق اي مايههاي آتش و هيمههاي دوزخ«. وي در سال 81 هجري درگذشت.« [4] .
ابوبکر بن علي )ع(
برادر ديگر عباس )ع( ابوبکر است که مادرش ليلي دختر مسعود نهشليه است طبري ميگويد که در کربلا به شهادت رسيد.
برخي از آنها در حيات پدر فوت نمودند از جمله زينب صغري - جمانه، امامه، امسلمه، رمله صغري که تاريخنگاران متعرض سرنوشت آنان نشدهاند و با بيرحمي از کنار سرگذشت آنها گذشتهاند و مشتاقان آل علي را بيخبر رها کردهاند.
|