امام چهارم تنها معصومي بود که خداوند وجود گراميش را از ماجراي کربلا و ددمنشي اوباش آل هنده، بقيه الماضيين و الشهداء قرار داد. حضرتش اما، همواره با گريه و ناله بر شهيدان، خاطرات کربلا را زنده گذاشت. از جمله چند خاطره درباره عموي عظيم المرتبه‏اش است. او همواره فرزندان عباس را با عظمت خاصي نوازش کرده و مي‏شناساند